مطلب دوم - زیارت حضرت عباس سلام الله علیه
در زيارت حضرت عباس بن علي بن ابي طالب عليهم السلام است شيخ اجل جعفر بن قولويه قمي به سند معتبر از ابو حمزه ثمالي روايت كرده كه حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: چون اراده نمايي كه زيارت كني قبر عباس بن علي عليهما السلام را و آن بر كنار فرات محاذي حاير است مي ايستي بر در روضه و مي گويي :
سَلامُ اللَّهِ وَ
سلام خدا و
سَلامُ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبينَ،وَاَنْبِيآئِهِ الْمُرْسَلينَ، وَعِبادِهِ الصَّالِحينَ، وَجَميعِ الشُّهَدآءِ
سلام فرشتگان مقربش و پیمبران فرستاده اش و بندگان شایسته اش و تمام شهیدان
وَالصِّدّيقينَ، وَالزَّاكِياتُ الطَّيِّباتُ، فيما تَغْتَدي وَتَرُوحُ، عَلَيْكَ يَا بْنَ
و راستگویان و درودهای پاکیزه و پاک در هر بامداد و پسین بر تو ای فرزند
اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، اَشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْليمِ وَالتَّصْديقِ، وَالْوَفآءِ وَالنَّصيحَةِ،
امیر مؤمنان گواهی دهم برایت که تو تسلیم بودی و تصدیق نمودی و وفاء و خیرخواهی کردی
لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ الْمُرْسَلِ، وَالسِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ،
نسبت به (حضرت ابا عبداللّه) یادگار پیامبر صلی اللّه علیه و آله (آن پیامبر) مرسل و نوه برگزیده (آن حضرت)
وَالدَّليلِ الْعالِمِ، وَالْوَصِّيِ الْمُبَلِّغِ وَالْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ، فَجَزاكَ اللَّهُ عَنْ
و راهنمای دانشمند و وصیی که رساننده احکام خدا بود و آن ستمدیده ای که حقش پایمال شد پس خداوند پاداشت دهد از
رَسُولِهِ، وَعَنْ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، وَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ صَلَواتُ اللَّهِ
جانب رسولش و از امیر مؤمنان و از حسن و حسین - درودهای خدا
عَلَيْهِمْ، اَفْضَلَ الْجَزآءِ بِما صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ وَاَعَنْتَ، فَنِعْمَ عُقْبَي
بر ایشان - بهترین پاداشها را بخاطر آن بردباریت و پاداش خوبی و کمکی که کردی و چه نیکو است سرانجام
الدَّارِ، لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّكَ وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِكَ،
خانه ات خدا لعنت کند کسی که تو را کشت و خدا لعنت کند کسی که جهل ورزید درباره حق تو و سبک شمرد حرمت تو را
وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ حالَ بَيْنَكَ وَبَيْنَ مآءِ الْفُراتِ، اَشْهَدُ اَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً،
و خدا لعنت کند کسی که حائل شد میان تو و میان آب فرات گواهی دهم که براستی تو مظلوم کشته شدی
وَاَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ لَكُمْ ما وَعَدَكُمْ، جِئْتُكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَافِداً
و براستی که خدا وفا کند به وعده ای که به شما داده آمده ام به درگاهت ای پسر امیر مؤمنان و واردم
اِلَيْكُمْ، وَقَلْبي مُسَلِّمٌ لَكُمْ وَتابِعٌ، وَاَنَا لَكُمْ تابِعٌ، وَنُصْرَتي لَكُمْ مُعَدَّةٌ،
بر شما و دلم تسلیم شما و پیروتان هست و خودم نیز پیرو شمایم و یاریم برای شما آماده است
حَتّي يَحْكُمَ اللَّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحاكِمينَ، فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لامَعَ عَدُوِّكُمْ، اِنّي
تا هنگامی که خدا حکم کند و او بهترین حکم کنندگان است و من طرفدار شما و با شما هستم نه با دشمن شما و من
بِكُمْ وَبِإِيابِكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنينَ، وَبِمَنْ خالَفَكُمْ وَقَتَلَكُمْ مِنَ الْكافِرينَ،
نسبت به شما و به بازگشتتان (در زمان رجعت) ایمان دارم و نسبت به هر کس که با شما مخالفت کرده و شما را کشته کافر و منکرم
قَتَلَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ بِالْأَيْدي وَ الْأَلْسُنِ.
بکشد خدا مردمی را که شما را کشتند بدست و زبان
پس داخل روضه شو و خود را به ضريح بچسبان و بگو :
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، الْمُطيعُ للَّهِ ِ وَلِرَسُولِهِ
سلام بر تو ای بنده شایسته پیرو خدا و رسولش
وَلِأَميرِالْمُؤْمِنينَ، وَالْحَسَنِ والْحُسَيْنِ، صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَسَلَّمَ،
و پیرو امیر مؤمنان و حسن و حسین - درود خدا و سلامش بر ایشان باد -
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَرِضْوانُهُ، وَعَلي
سلام بر تو و رحمت خدا و برکاتش و آمرزش و خوشنودیش و بر
رُوحِكَ وَبَدَنِكَ، اَشْهَدُ و اُشْهِدُ اللَّهَ اَنَّكَ مَضَيْتَ عَلي ما مَضي بِهِ
روح تو و بدنت گواهی دهم و خدا را نیز به گواهی گیرم که براستی تو برفتی به همان راهی که رفتند بدان راه
الْبَدْرِيُّونَ وَالْمُجاهِدُونَ في سَبيلِ اللَّهِ، الْمُناصِحُونَ لَهُ في جِهادِ
جنگجویان بدر و پیکار کنندگان در راه خدا و خیرخواهان او در پیکار با
اَعْدآئِهِ، الْمُبالِغُونَ في نُصْرَةِ اَوْلِيآئِهِ، الذّآبُّونَ عَنْ اَحِبَّآئِهِ، فَجَزاكَ اللَّهُ
دشمنانش و کوشایان در یاری دوستانش و دفاع کنندگان از دوستانش پس خداوند پاداشت دهد
اَفْضَلَ الْجَزآءِ وَاَكْثَرَ الْجَزآءِ، وَاَوْفَرَ الْجَزآءِ، وَاَوْفي جَزآءِ اَحَدٍ مِمَّنْ
به بهترین پاداش و بیشترین پاداش و شایان ترین پاداش و کامل ترین پاداشی که به هر یک از کسانی دهند
وَفي بِبَيْعَتِهِ، وَاسْتَجابَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَاَطاعَ وُلاةَ اَمْرِهِ، اَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ
که به بیعت با او وفا کرد و دعوتش را پذیرفت و پیروی کرد از کار دارانش گواهی دهم که تو براستی
بالَغْتَ فِي النَّصيحَةِ، وَاَعْطَيْتَ غايَةَ الْمَجْهُودِ، فَبَعَثَكَ اللَّهُ فِي
کوشش خود را در خیرخواهی کردی و نهایت تلاش خود را در این راه مبذول داشتی خدایت در
الشُّهَدآءِ، وَجَعَلَ رُوحَكَ مَعَ اَرْواحِ السُّعَدآءِ، وَاَعْطاكَ مِنْ جِنانِهِ
زمره شهیدان برانگیزد و روح تو را با ارواح نیکبختان قرار دهد و عطا کند بر تو از بهشت خویش
اَفْسَحَها مَنْزِلاً، وَاَفْضَلَها غُرَفاً، وَرَفَعَ ذِكْرَكَ في عِلِّيّينَ، وَحَشَرَكَ مَعَ
فراخترین منزل و بهترین غرفه ها را و بالا برد نام تو را در بالاترین جایگاهها و محشورت سازد با
النَّبِيّينَ وَالصِّدّيقينَ وَالشُّهَدآءِ وَالصَّالِحينَ، وَحَسُنَ اُولئِكَ رَفيقاً،
پیمبران و راستگویان و شهیدان و شایستگان و آنها نیکو رفیقانی هستند
اَشْهَدُ اَ نَّكَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْكُلْ وَاَنَّكَ مَضَيْتَ عَلي بَصيرَةٍ مِنْ اَمْرِكَ،
گواهی دهم که براستی تو سستی نکردی و سر نتافتی و به راهی که رفتی از روی بصیرت و بینائی کامل رفتی
مُقْتَدِياً بِالصَّالِحينَ، وَمُتَّبِعاً لِلنَّبِيّينَ، فَجَمَعَ اللَّهُ بَيْنَنا وَبَيْنَكَ وَبَيْنَ
اقتداء به مردم شایسته کردی و پیروی از پیمبران نمودی پس خداوند گرد آورد میان ما و تو
رَسُولِهِ وَاَوْلِيآئِهِ في مَنازِلِ الْمُخْبِتينَ، فَاِنَّهُ اَرْحَمُ الرَّاحِمينَ.
و رسولش و دوستانش در جایگاههای فروتنان (حق) زیرا که او مهربانترین مهربانان است
مؤلف گويد كه خوب است اين زيارت را پشت سر قبر رو به قبله بخواني چنانكه شيخ در تهذيب فرموده ثم ادخل فانكب علي القبر و قل و أنت مستقبل القبلة السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ و نيز بدان كه زيارت جناب عباس موافق روايت مذكور همين بود كه ذكر شد لكن سيد بن طاوس و شيخ مفيد و ديگران بعد از اين فرموده اند كه پس برو بسمت بالا سر و دو ركعت نماز كن و بعد از آن آنچه خواهي نماز كن و بخوان خدا را بسيار و بگو در عقب نماز
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لا تَدَعْ لِي فِي هَذَا
خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و وامگذار برای من در این
الْمَكانِ الْمُكَرَّمِ وَالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ذَنْباً اِلاَّ غَفَرْتَهُ، وَلا هَمّاً اِلاَّ فَرَّجْتَهُ،
مکان گرامی و زیارتگاه بزرگ گناهی جز آنکه بیامرزیش و نه اندوهی جز آنکه برطرف کنی
وَلا مَرَضاً اِلاَّ شَفَيْتَهُ، وَلا عَيْباً اِلاَّ سَتَرْتَهُ وَلا رِزْقاً اِلاَّ بَسَطْتَهُ، وَلا
و نه بیماری جز آنکه بهبودیش دهی و نه عیبی جز آنکه بپوشانیش و نه روزی جز آنکه وسیعش کنی و نه
خَوْفاً الاَّ آمَنْتَهُ، وَلا شَمْلاً اِلاَّ جَمَعْتَهُ، وَلا غآئِباً اِلاَّ حَفِظْتَهُ وَاَدْنَيْتَهُ،
ترسی جز آنکه ایمنی بخشی و نه پراکندگی جز آنکه گردآوری و نه شخص دور از نظری را جز آنکه نگاهداریش کنی و دیدارش را
وَلا حاجَةً مِنْ حَوآئِجِ الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، لَكَ فيها رِضِيً وَلِيَ فيها
نزدیک گردانی و نه حاجتی از حاجتهای دنیا و آخرت که خوشنودی تو و صلاح من در آن باشد
صَلاحٌ اِلاَّ قَضَيْتَها، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
جز آنکه برآوری آن را ای مهربانترین مهربانان
پس برگرد بسوي ضريح و نزد پاها بايست و بگو :
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ابْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ،
سلام بر تو ای اباالفضل العباس فرزند امیر مؤمنان
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَوَّلِ الْقَوْمِ
سلام بر تو ای فرزند آقای اوصیاء سلام بر تو ای فرزند نخستین مردمی
اِسْلاماً، وَاَقْدَمِهِمْ ايماناً، وَاَقْوَمِهِمْ بِدينِ اللَّهِ، وَاَحْوَطِهِمْ عَلَي الْأِسْلامِ،
که مسلمان شد و جلوترین کسی که ایمان آورد و محکمترین مردم نسبت به دین خدا و با احتیاطترین افراد درباره اسلام
اَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ للَّهِ ِ وَلِرَسُولِهِ وَلِأَخيكَ، فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُواسي ، فَلَعَنَ
گواهی دهم که تو بخوبی خیرخواهی کردی درباره خدا و رسولش و درباره برادرت پس چه نیکو برادر همدردی بودی خدا
اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ
لعنت کند مردمی که تو را کشتند و خدا لعنت کند مردمی که به تو ستم کردند و خدا لعنت کند مردمی که حرمت تو را حلال
الْمَحارِمَ، وَانْتَهَكَتْ حُرْمَةَ الْأِسْلامِ، فَنِعْمَ الصَّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحامِي
شمردند (و پایمال کردند) و دریدند (نسبت به تو) حرمت اسلام را و تو چه نیکو شکیبای مجاهد و حامی
النَّاصِرُ، وَالْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ اَخيهِ، الْمُجيبُ اِلي طاعَةِ رَبِّهِ، الرَّاغِبُ
و یاوری بودی و (چه خوب) برادری که مدافع از برادرش بود و پاسخ دهنده اطاعت پروردگارش و مشتاق بودی
فيما زَهِدَ فيهِ غَيْرُهُ، مِنَ الثَّوابِ الْجَزيلِ، وَالثَّنآءِ الْجَميلِ، وَاَلْحَقَكَ
بدانچه کناره گیری کردند از آن دیگران از آن نیک پاداش بسیار و ستایش زیبا و ملحقت ساخت
اللَّهُ بِدَرَجَةِ آبآئِكَ في جَنَّاتِ النَّعيمِ، اَللّهُمَّ اِنّي تَعَرَّضْتُ لِزِيارَةِ
خداوند به درجه پدرانت در بهشتهای پرنعمت خدایا من اقدام به زیارت
اَوْلِيآئِكَ، رَغْبَةً في ثَوابِكَ، وَرَجآءً لِمَغْفِرَتِكَ وَجَزيلِ اِحْسانِكَ،
دوستانت کردم بخاطر اشتیاقی که در پاداش نیک تو دارم و به امید آمرزشت و بسیاری احسانت
فَاَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرينَ، وَاَنْ تَجْعَلَ رِزْقي
پس از تو خواهم که - اولاً - درود فرستی بر محمد و آل پاکش و - دیگر آنکه - روزیم را بواسطه
بِهِمْ دآرّاً، وَعَيْشي بِهِمْ قآرّاً، وَزِيارَتي بِهِمْ مَقْبُولَةً، وَحَيوتي بِهِمْ
ایشان ریزان گردانی و خوشیم را بدانها ثابت و زیارتم را بخاطر آنها پذیرفته و زندگیم را بدیشان
طَيِّبَةً، وَاَدْرِجْني اِدْراجَ الْمُكْرَمينَ، وَاجْعَلْني مِمَّنْ يَنْقَلِبُ مِنْ زِيارَةِ
دل پسند کنی و مرا در زمره گرامیان درج کنی و قرارم دهی از کسانی که چون از زیارت
مَشاهِدِ اَحِبَّآئِكَ مُفْلِحاً مُنْجِحاً، قَدِ اسْتَوْجَبَ غُفْرانَ الذُّنُوبِ، وَسَتْرَ
زیارتگاه دوستانت باز گردد رستگار و کامیاب باشد چنانکه مستوجب شده باشد آمرزش گناهان و پوشیدن
الْعُيُوبِ، وَكَشْفَ الْكُرُوبِ، اِنَّكَ اَهْلُ التَّقْوي وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ.
عیبها و برطرف شدن گرفتاریهایش را که براستی تو شایسته هستی پرهیزکاری (از تو) را و اهل آمرزشی
و چون خواهي وداع كني آن حضرت را پس برو به نزد قبر شريف و بگو اين را كه در روايت ابو حمزه ثمالي است و علما نيز ذكر كرده اند
اَسْتَوْدِعُكَ اللَّهَ وَاَسْتَرْعيكَ وَاَقْرَءُ عَلَيْكَ
به خدا می سپارمت و توجه و راعات کردنت را خواهانم
اَلسَّلامَ، آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَبِكِتابِهِ وَبِما جاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ، اَللّهُمَ
و سلام بر تو می فرستم ایمان داریم به خدا و رسولش و به کتابش و بدانچه او از نزد خدا آورده است خدایا
فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ، اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتي قَبْرَ
بنویس نام ما را با گواهان خدایا مگردان این زیارت را آخرین بار زیارتم از قبر
ابْنِ اَخي رَسُولِكَ، صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَارْزُقْني زِيارَتَهُ اَبَداً ما
فرزند برادر پیغمبرت - که درود تو بر او و آلش باد - و روزی من کن زیارتش را همیشه تا
اَبْقَيْتَني ، وَاحْشُرْني مَعَهُ وَمَعَ آبآئِهِ فِي الجِنانِ، وَعَرِّفْ بَيْني وَبَيْنَهُ
زنده ام داری و محشورم کن با او و با پدرانش در بهشت و شناسائی بر قرار کن میان من و او
وَبَيْنَ رَسُولِكَ وَاَوْلِيآئِكَ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ،
و پیامبرت و دوستانت خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد
وَتَوَفَّني عَلَي الْأيمانِ بِكَ، وَالتَّصْديقِ بِرَسُولِكَ، وَالْوِلايَةِ لِعَليِّ بْنِ
و بمیرانم بر ایمان بخودت و تصدیق به پیامبرت و بر ولایت علی بن
اَبيطالِبٍ، وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ، وَالْبَرآئَةِ مِنْ عَدُوِّهِمْ،
ابیطالب و امامان از فرزندانش علیهم السلام و بیزاری از دشمنانشان
فَاِنّي قَدْ رَضيتُ يا رَبّي بِذلِكَ، وَصَلَّي اللَّهُ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.
زیرا که من ای پروردگار مهربان به همین خوشنودم و درود خدا بر محمد و آل محمد
پس دعا كن از براي خود و از براي پدر و مادر و مؤمنين و مسلمين و اختيار كن از دعاها هر دعايي كه مي خواهي
مؤلف گويد كه روايت شده در خبري از حضرت سيد سجاد عليه السلام آنچه حاصلش آن است كه فرمودند: خدا رحمت كند عباس را كه ايثار كرد بر خود برادر خود را و جان خود را فداي آن حضرت نمود تا آنكه در ياري او دو دستش را قطع كردند و حق تعالي در عوض دو دست او دو بال به او عنايت فرمود كه با آن دو بال با فرشتگان در بهشت مانند جعفر بن ابي طالب پرواز مي كند و از براي عباس عليه السلام در نزد خداوند منزلتي است در روز قيامت كه مغبوط جميع شهدا است و جميع شهدا را آرزوي مقام او است) و نقل شده كه حضرت عباس عليه السلام در وقت شهادت سي و چهار ساله بود و آنكه ام البنين مادر عباس عليه السلام در ماتم او و برادران اعياني او بيرون مدينه در بقيع مي شد و در ماتم ايشان چنان ندبه و گريه مي كرد كه هر كه از آنجا مي گذشت گريان مي گشت گريستن دوستان عجبي نيست مروان بن الحكم كه بزرگتر دشمني بود خاندان نبوت را چون بر ام البنين عبور مي كرد از اثر گريه او گريه مي كرد و اين اشعار از ام البنين در مرثيه حضرت ابو الفضل عليه السلام و ديگر پسرانش نقل شده
يا مَنْ رَاَي الْعَبَّاسَ كَرَّ عَلي جَماهيرِ النَّقَدِ وَ وَراهُ مِنْ اَبْنآءِ حَيْدَرَ كُلُّ لَيْثٍ ذي لَبَدٍ
ای که دیدی عباس را حمله می کرد بر توده های فرومایه و پشت سرش فرزندان حیدر بودند چون شیران یال دار
اُنْبِئْتُ اَنَّ ابْني اُصيبَ بِرَاْسِهِ مَقْطُوعَ يَدٍ وَيْلي عَلي شِبْلي اَمالَ بِرَاْسِهِ ضَرْبُ الْعَمَدِ
شنیده ام که پسرم را در وقتی که دستش بریده بود به سرش زده اند وای بر من که سر پسرم از ضرب عمود پیچیده شد
لَوْ كانَ سَيْفُكَ في يَدَيْكَ لَما دَني مِنْهُ اَحَدٌ
اگر شمشیر در دستش بود کسی جرئت نداشت به او نزدیک شود
وَلَها اَيْضاً لا تَدْعُوِنّي وَيْكِ اُمَّ الْبَنينَ تُذَكِّريني بِلُيُوثِ الْعَرينِ
وای بر تو دیگر مرا مادر پسران مخوان که به یاد شیران بیشه ام می اندازی
كانَتْ بَنُونَ لِيَ اُدْعي بِهِمْ وَالْيَوْمَ اَصْبَحْتُ وَلا مِنْ بَنينَ
پسرانی داشتم که بدان جهت مرا به این نام می خواندند ولی امروز دیگر پسرانی ندارم
اَرْبَعَةٌ مِثْلُ نُسُورِ الرُّبي قَدْ واصَلُوا الْمَوْتَ بِقَطْعِ الْوَتينِ
چهار پسر چون بازهای کوهسار که با قطع شاهرگشان از جهان رفتند
تَنازَعَ الْخِرْصانُ اَشْلائَهُمْ فَكُلُّهُمْ اَمْسي صَريعاً طَعينِ
نیزه ها بر روی پیکرشان ستیزه داشتند و همگی با تن مجروح به خاک افتادند
يا لَيْتَ شِعْري اَكَما اَخْبَرُوا بِاَنَّ عَبَّاساً قَطيعُ الْيَمينِ
ای کاش می دانستم که آیا راست است که دست راست عباس جدا گشته است