خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): در ذکر پیمانه ها و ابزار سنجشها
ای بندگان خدا، در این دنیا شما و هر آنچه که از این دنیا آرزو می کنید اقامتی موقت دارید. وام دارید مورد مطالبه، مدت عمر شما رو به کاهش است و هر عملی که انجام می دهید در مجرای ضبط. بسا تلاشگری که تباه گردید و تکاپوگری که در خسارت افتاد. شما در زمانی قرار گرفته اید که بر اعراض مردم از خیر و روی آوردن آنان به شر می افزاید. (همچنان) طمع شیطان برای گمراه ساختن مردم رو به زیادت است. هم اکنون روزگار تقویت شدن وسایل آن خبیث نابکار برای تباه ساختن فرزندان آدم است، و فراگیر شدن نیرنگ بازی و سلطه او بر شکارش. نظری به هر طرف از مردم که خواهی بینداز. آیا خواهی دید جز فقیری که با فقر و تنگدستی سخت دست به گریبان است، یا دولتمندی که نعمت خداوندی را مبدل به کفر نموده، یا بخیلی که بخل و امتناع از ایفای حق خداوندی را فراونی ثروت تلقی نموده است، یا گردنکشی که در گوشش از شنیدن پندهای سازنده سنگینی است؟ کجا رفتند اخیار و مردم نیکوکار شما؟ و کجایند آزادگان و رادمردان شما و کجا رفتند آنان که در داد و ستدهای خود نهایت پرهیزکاری را داشتند و در راه و روشهای خود از پاکیزگی ها برخوردار بودند. آیا نه چنان است که آنان از این دنیای پست رخت بربستند و از این گذرگاه موقت و تیره درگذشتند. و شما در میان جمعی از مردم پست و دون صفت ماندید که به جهت پستی آنان و لزوم اعراض از ذکرشان، لب ها برای توبیخ آنان به هم نمی خورند. (پس ما از آن خداییم و به سوی او برمی گردیم) فساد شایع گشته است، نه منکری برای فساد است که زشتی ها را تغییر دهد، و نه بازدارنده ای از پلیدیها) که از ارتکاب آن ها جلوگیری نماید). (شگفتا) با این حال، می خواهید در عالم قدس به همسایگی خداوندی نایل گردید. و از عزیزترین اولیای خداوندی در نزد او باشید. نه، هرگز، خدا را درباره بهشتی (که به نیکوکاران عنایت خواهد فرمود) نمی توان فریب داد و هرگز به رضایتهای خداوندی بدون اطاعت او نمی توان نایل گشت. لعنت خدا بر آن کسانی باد که به نیکی ها امر می کنند و خود آن را ترک می نمایند. از منکر و زشتی ها نهی می نمایند و خود مرتکب آن ها می شوند.