خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): در نهی از شنیدن غیبت و در فرق بین حق و باطل
ای مردم، هر کس درباره برادر مومن خود استحکام دینی و درستی راه را احراز کرده باشد، هرگز در حق او قال و مقال مردان را نشنود. بدانید که گاهی تیرانداز تیر را می اندازد و آن به خطا می رود. و اگر سخنی که گفته شده است باطل است، باطل، تباه و از بین رفتنی است، و خداوند شنوا و شاهد است. آگاه باشید نیست میان حق و باطل مگر چهار انگشت. از آن حضرت سوال شد که معنای جمله فوق چیست؟ آن حضرت انگشتان مبارک را جمع فرموده، مابین گوش و چشم نهاد، سپس فرمود: باطل آن است که بگویی شنیدم، و حق آن است که بگویی: دیدم.