خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): خطبه ای است از آن حضرت در تشویق مردم به زهد و اجتناب از این دنیا
خدا را سپاس می گزاریم به آنچه وقع یافته است. و از او یاری می طلبیم. در امر خود به آنچه که خواهد شد. و از آن خداوند سبحان، عافیت در ادیان را مسالت می داریم، چنان که عافیت در بدنها را. ای بندگان خدا، شما را به اعراض از این دنیا توصیه می کنم که شما را رها خواهد ساخت، اگر چه شما نخواهدید آن را رها کنید. همان دنیایی که اجسام شما را می پوساند، اگر چه شما اجسامتان را همیشه تازه می خواهید. جز این نیست که مثل شما و مثل دنیا مانند مسافرینی است که راهی را رفتند و سپری نمودند. و مانند آن مردمی که علامتی را دیدند و قصد وصول به آن را نمودند و به آن رسیدند. آن کس که مرکب به سوی غایتی (که تجاوز از آن نخواهد کرد) می راند، چه مدتی حرکت خواهد کرد که به آن برسد. و چه مقدار خواهد بود پایداری کسی که برای وی روزی مقرر است، که از آن تجاوز نخواهد کرد. و در آن حال هم جوینده ای سریع برای وی موکل است که او را به طرف مرگ می راند. و برای وی در دنیا عامل ناراحت کننده ای وجود دارد تا او دنیا را با اکراه پشت سر گذارد. (ای مردم، حال که دنیا چنین است) پس برای به دست آوردن عزت و فخر دنیا به رقابت ناشایست نپردازید، و به زینت و نعمتهای دنیا دل خوش ننمایید، و از دشواریها و سختیهایش شیون به راه نیندازید، زیرا عزت و فخر دنیا رو به انقطاع و زینت و نعمتهایش رو به زوال، و دشواریها و سختی های آن رو به فنا و نابودی است. و هر مدتی در این دنیا رو به پایان است، و هر زنده ای در آن رو به فنا. آیا برای شما در آثار گذشتگان عامل جلوگیری از ارتکاب فساد وجود ندارد؟ و آیا در سرگذشت نیاکانتان اگر تعقل کنید عامل بینایی و عبرت نمی بینید؟ آیا نمی بینید که گذشتگان برنمی گردند؟ و (آیا نمی بینید که) جانشینانی که از آنان مانده اند، بقایی ندارند؟ آیا نمی بینید اهل دنیا را که با احوال گوناگون، صبح را به شام می رسانند و شام را به صبح: مرده ای که بر وی می گریند و دیگری تسلیت داده می شود. و یکی افتاده ای است مبتلا. گروهی بر بالین بیمار برای عیادت وی حاضر شده اند. یکی دیگر به جان خود می پیچد. جوینده ای را می بینید که دنیا را می جوید و مرگ در جستجوی اوست. و غافلی در غفلت غوطه می خورد که مورد غفلت نیست و باقی مانده به دنبال گذشته می گذرد و می رود. هشیار باشید، به یاد بیاورید در موقع ارتکاب اعمال زشت، مرگی را که نابود کننده لذتهاست و تیره کننده شهوات و قطع کننده آرزوها. و یاری بطلبید از خدا برای ادای حق واجب او و برای سپاس نعمتها و احسان بیشمارش.