ادعیه عافیت
شيخ شهيد(ره) نقل كرده كه هر كه درد شديدي دارد بخواند بر قَدَحِ آبي چهل مرتبه سوره حمد پس آن آب را بريزد بر خود و بگذارد مريض نزد خود زنبيلي كه در آن گندم باشد پس بدست خود از آن گندم به سائل دهد و امر كند او را كه دعا كند براي او تا شفاء يابد انشاءاللَّه تعالي .
و به اسانيد معتبره وارد شده كه دوا كنيد بيماران خود را به تصدّق و نيز شيخ شهيد نقل كرده براي رفع مرض آنكه دست بگذارد بر بازوي راست مريض و بخواند حمد هفت مرتبه و بخواند اين دعا را:
اَللّهُمَّ اَزِلْ عَنْهُ الْعِلَلَ وَالدّآءَ وَ اَعِدْهُ اِلَي الصِّحَّةِ وَالشِّفآءِ وَ اَمِدَّهُ بِحُسْنِ
خدایا دور کن از او بیماریها و درد را و بازش گردان به تندرستی و بهبودی و کمکش کن به خوب
الْوِقايَةِ وَ رُدَّهُ اِلي حُسْنِ الْعافِيَةِ وَاجْعَلْ ما نالَهُ في مَرَضِهِ هذا
نگهداری و بازش گردان با تندرستی خوب و قرار ده آنچه را در این بیماری به او رسیده
مادَّةً لِحَيوتِهِ وَ كَفّارَةً لِسَيّئِاتِهِ اَللّهُمَّ وَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
مایه ای برای زندگانیش و کفاره ای از گناهانش خدایا و درود فرست بر محمّد و آل محمّد
پس اگر اثر نكرد در خوب شدن او مكرّر كند حمد را هفتاد مرتبه كه اثر خواهد كرد انشاءاللَّه تعالي .
از حضرت باقر عليه السلام روايت است كه هركس را كه سوره حمد و قُلْ هُوَ اللَّهَ اَحَد خوب نكند چيز ديگر او را خوب نكند و هر علّتي را اين دو سوره نيكو مي كند و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر مومني كه علّتي داشته باشد از روي اخلاص بگويد:
وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ
و نازل گردانیم از قرآن آنچه را شفاء و رحمت است برای مومنان
و مسح كند موضع علّت را حق تعالي او را شفا دهد
و از حضرت امام رضاعليه السلام مروي است كه براي رفع تمامي امراض بخوان برآنها:
يا مُنْزِلَ الشِّفآءِ وَ مُذْهِبَ الدّآءِ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْزِلْ عَلي
ای فرو فرستنده شفاء و دور کننده درد درود فرست بر محمّد و آلش و فرو فرست برای
وَجَعي الشِّفآءَ
دردم شفاء
سيّد بن طاوس در مهج از ابن عبّاس روايت كرده كه گفت من در نزد حضرت اميرالمومنين عليه السلام نشسته بودم پس شخصي در آمد رنگ او رفته و گفت يا اميرالمومنين من هميشه بيمارم و دردهاي بسيار دارم پس مرا دعائي بياموز كه به آن استعانت بجويم بر امراضم حضرت فرمود كه مي آموزم تو را دعائي كه جبرئيل آن را به حضرت پيغمبر صلي الله عليه و آله آموخت در وقتي كه حسن و حسين بيمار بودند و آن دعا اين است :
اِلهي كُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَيَّ نِعْمَةً قَلَّ لَكَ عِنْدَها شُكْري وَ كُلَّمَا ابْتَلَيْتَني بِبَلِيَّةٍ قَلَّ
خدایا هراندازه نعمت به من دهی شکر من در برابرش اندک است و هرگاه مبتلایم گردانی به بلایی اندک است
لَكَ عِنْدَها صَبْري فيامَنْ قَلَّ شُكْري عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ يَحْرِمْني وَ يا مَنْ قَلَّ
در برابر آن شکیبایی من پس ای کسی که اندک است شکرم در برابر نعمتهایش ولی او محرومم نگرداند و ای که کم است
صَبْري عِنْدَ بَلاَّئِهِ فَلَمْ يَخْذُلني وَ يا مَنْ رَاني عَلَي الْمَعاصي فَلَمْ يَفْضَحْني وَ
شکیباییم در برابر بلایش ولی او مرا وامگذارد و ای که دید مرا بر حال گناهان ولی رسوایم نکرد و
يا مَنْ رَاني عَلَي الْخَطايا فَلَمْ يُعاقِبْني عَلَيْها صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ای که دید مرا بر حال خطاکاریها ولی مؤ اخذه ام نکرد بر آنها درود فرست بر محمد و آل محمد
وَاغْفِرْ لي ذَنْبي وَ اشْفِني مِنْ مَرَضي اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ
و بیامرز گناهم را و شفایم ده از بیماریم که تو بر هر چیز توانایی
ابن عبّاس گفت پس ديدم آن مرد را بعد از يك سال در حالي كه رنگش نيكو و قرمز شده بود و گفت در هيچ دردي نخواندم اين دعا را مگرآنكه شفايافتم و داخل نشدم بر سلطاني كه از او مي ترسيدم مگر آنكه خداوند عزّوجلّ ردّ كرد شرّ او را از من .
منقول است كه به نجاشي از پدرانش كلاهي به ارث رسيده بود از چهارصد سال كه بر هر دردي كه نهاده مي شد ساكن مي گشت پس آن كلاه را شكافتند كه به بينند چه در آنست ديدند كه در آن اين دعا است :
بِسْمِ اللَّهِ
بنام خدا
الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُبينِ شَهِدَاللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْمَلاَّئِكَةُ وَ اوُلُوا الْعِلْمِ قآئِماً
پادشاه برحق و آشکار
گواهی دهد خدا که معبودی جز او نیست و فرشتگان و دانشمندان نیز گواهی داده اند انصاف بدو
بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ اِنَّ الدّينَ عِنْدَاللَّهِ الْاِسْلامُ لِلَّهِ نُورٌ
پایدار است معبودی جز او نیست که عزیز و فرزانه است همانا دین نزد خدا اسلام است برای خدا نور است
وَحِكْمَةٌ وَ حَوْلٌ وَ قُوَّةٌ وَ قُدْرَةٌ وَ سُلْطانٌ وَ بُرْهانٌ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ آدَمُ صَفِيُّ
و حکمت و هر جنبش و توانایی و نیرو و سلطنت و برهان
معبودی جز خدا نیست
آدم برگزیده
اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ اِبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ، مُوسي كَليمُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ
خداست معبودی نیست جز خدا
ابراهیم خلیل خدا است
معبودی نیست جز خدا
موسی هم سخن خدا است
معبودی نیست جز خدا
مُحَمَّدٌ الْعَرَبِيُّ رَسُولُ اللَّهِ وَ حَبيبُهُ وَ خِيَرَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ اُسْكُنْ يا جَميعَ
محمد عربی رسول خدا و حبیب او است و برگزیده او است از خلقش آرام گیرید ای همه
الْاَوْجاعِ وَ الْاَسْقامِ وَ الْاَمْراضِ وَ جَميعَ الْعِلَلِ وَ جميعَ الْحُمَّياتِ سَكَّنْتُكَ
دردها و بیماریها و امراض و همه علتها و همه تبها
آرام کردم تو را بدان خدایی
بِالَّذي سَكَنَ لَهُ ما فِي اللَّيْلِ وَالنَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلي
که آرام شوند برایش شب و روز و او است شنوای دانا و درود خدا بر
خَيْرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعينَ
بهترین خلقش محمد و آل او همگی
در مكارم الا خلاق است كه نجاشي ملك صُداعي داشت مرض خود را براي حضرت رسول صلي الله عليه و آله نوشت حضرت اين حرز را براي او فرستاد او در كلاه خود گذاشت دردش ساكن شد و آن حرز اين است :
بِسْم اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ شَهِدَاللَّهُ
بنام خدای بخشاینده مهربان معبودی نیست جز خدا فرمانروای برحق و آشکار گواهی دهد خدا
تا آخرآيه
لِلَّهِ نُورٌ وَ حِكْمَةٌ وَ عِزُّ وَ قُوَّةٌ وَ بُرْهانٌ وَ قُدْرَةٌ وَ سُلْطانٌ وَ رَحْمَةٌ يا مَنْ لا
برای خدا است نور و حکمت و عزت و توانایی و برهان و نیرو و سلطنت و رحمت ای که هرگز
يَنامُ لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ اَبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ ،مُوسي كَليمُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ
نخوابد معبودی نیست جز خدا
ابراهیم خلیل خدا است معبودی نیست جز خدا
موسی هم صحبت خدا است معبودی نیست جز خدا
عيسي رُوحُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ صَفِيُّهُ وَ صِفْوَتُهُ
عیسی روح خدا و کلمه او است معبودی نیست جز خدا محمد رسول خدا است و برگزیده و خاص درگاهش
صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ اُسْكُنْ سَكَّنْتُكَ بِمَنْ يَسْكُنُ لَهُ ما فِي السَّمواتِ
درود خدا و سلامش بر او و آلش باد آرام باش که آرامت کردم بدانکه آرام شود برای او آنچه در آسمانها
وَالْاَرْضِ وَ بِمَنْ سَكَنَ لَهُ ما فِي الَّيْلِ وَالنَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ فَسَخَّرْنا لَهُ
و زمین است و به آنکه آرام شود برای او آنچه در شب و روز است و او است شنوای دانا پس به فرمانش درآوردیم باد را
الرّيحَ تَجْري بِاَمْرِهِ رَخآءً حَيْثُ اَصابَ وَ الشَّياطينَ كُلَّ بَنّآءٍ وَ غَوّاصٍ اَلا
که می رفت به دستورش به نرمی هرکجا که می خواست و شیاطین را از هر بنّاء و غواصی بدانکه
اِلَي اللَّهِ تَصيرُ الاُمُورُ
بسوی خدا بازگردد هرکاری