مفاتیح الجنان - فصل اول - تعقیبات مشترکه - با ترجمه- بصورت تصویری

باب اول - ادعیه فصل اول - تعقیبات مشترکه

باب اوّل در تعقيب نمازها و دعاهاي ايّام هفته و اعمال شب و روز جمعه و بعض ادعيه مشهوره و مناجات خمس عشرة و غيرها و در آن چند فصل است. منقول از مصباح شيخ طوسي قدس سره و غيره پس هرگاه سلام نماز دادي سه مرتبه اَللَّهُ اَكْبَرُ بگو و بلند كن در هر يك دست ها را تا محاذي گوش ها پس بگو:

لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَ لا نَعْبُدُ

معبودی جز خدا آن معبود یکتا نیست و ما در برابر او تسلیمیم معبودی جز خدا نیست و ما جز او نپرستیم

اِلاَّ اِيَّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّنا وَ

و دین (و عبادت) را خالص برای او گردانیم و اگر چه بر مشرکان بد آید معبودی جز خدا نیست که پروردگار ما و

رَبُّ آبآئِنَا الأْوَّلينَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ

پروردگار پدران پیشین ما است معبودی نیست جز خدا که یکتای یکتای یکتاست به وعده خود وفا کند و

نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ

بنده اش را یاری کند و لشگرش را عزت دهد و به تنهایی احزاب (باطل) را منهزم ساخت پس او راست پادشاهی و او راست

الْحَمْدُ يُحْيي وَ يُميتُ وَ يُميتُ وَ يُحْيي وَ هُوَ حَيٌّ لايَمُوتُ بِيَدِهِ

سپاس که زنده می کند و می میراند و بمیراند و زنده کند و او است زنده ای که نمی میرد

الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلي كُلِّشَيْ ءٍ قَديرٌ

هر خیری به دست او است و بر هر چیز قادر است .

پس بگو

اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذي لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ

آمرزش می خواهم از خدایی که معبودی جز او نیست

الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ پس بگو اَللّهُمَّ اهْدِني مِنْ عِنْدِكَ وَ اَفِضْ

زنده و پاینده است و به سوی او توبه کنم . بار خدایا مرا از جانب خود راهنمائیم فرما و از زیاده

عَلَيَّ مِنْ فَضْلِكَ وَ انْشُرْ عَلَيَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ اَنْزِلْ عَلَيَّ مِنْ بَرَكاتِكَ سُبْحانَكَ

بخششت به من افاضه نما و از رحمتت بر من بگستران و از برکاتت بر من فرو بار منزهی تو

لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اِغْفِرْ لي ذُنُوبي كُلَّها جَميعاً فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ كُلَّها جَميعاً

معبودی جز تو نیست تمامی و همه گناهانم را بیامرز زیرا جز تو کسی تمامی و همه گناهان

اِلاَّ اَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ وَ اَعُوذُ بِكَ

را نیامرزد بار خدایا من از تو درخواست می کنم هر خیری را که علمت بدان احاطه نمود و پناه می برم به

مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ عافِيَتَكَ في اُمُوري

تو از هر شری که علمت بدان احاطه نمود بار خدایا من از تو در تمام کارهایم عافیت می خواهم

كُلِّها وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْيِ الدُّنْيا وَعَذابِ الْأخِرَةِ وَاَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ

و به تو پناه می برم از رسوائی و خواری دنیا و عذاب آخرت و پناه می برم به ذات بزرگوارت

وَ عِزَّتِكَ الَّتي لا تُرامُ وَ قُدْرَتِكَ الَّتي لايَمْتَنِعُ مِنْها شَيْ ءٌ

و به عزتت که فوق آن متصور نیست و به قدرتت که چیزی از آن سرپیچی نتواند

مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ الْاخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الْاَوْجاعِ كُلِّها وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ

از شر دنیا و آخرت و از شر تمامی دردها و از گزند هر جنبنده ای که تو فرمانروای او هستی

بِناصِيَتِها اِنَّ رَبّي عَلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ ،وَ لاحَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّبِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظيمِ

همانا پروردگار من بر روش حقی است و هیچ جنبش و نیرویی نیست جز به دست خدای والای بزرگ

تَوَّكَلْتُ عَلَي الْحَيِّ الَّذي لايَمُوتُ وَالْحَمْدُ للَّهِ الَّذي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ

توکل کنم بر خدای زنده ای که هرگز نمیرد و ستایش مخصوص خدایی است که فرزندی نگرفته و کسی در سلطنت شریک او نیست

لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً

و خواری ندارد تا نیازمند یاور باشد و به نحو کامل او را بزرگ شمار

پس تسبيح مي كني تسبيح حضرت زهراءعليها السلام و مي گوئي پيش از آنكه از موضع خود حركت كني ده مرتبه

اَشْهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلَّااللَّهُ، وَحْدَهُ لاشَريكَ لَهُ، اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً،

گواهی دهم که معبودی جز خدای یگانه نیست که شریکی ندارد. معبود یکتای یگانه فرد

لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً.

بی نیاز
همسر و فرزندی نگیرد

مؤلف گويد: كه فضيلت اين تَهْليل بسيار وارد شده خصوصاً در تعقيب نماز صبح و شام و هنگام طُلُوع و غروب آفتاب پس مي گوئي:

سُبْحانَ اللَّهِ كُلَّما سَبَّحَ اللَّهَ شَي ءٌ، وَ كَما يُحِبُّ اللَّهُ اَنْ يُسَبَّحَ وَ كَما هُوَ

منزه است خدا هر آنگاه که چیزی خدا را تسبیح گوید و چنانچه خدا دوست دارد که او را تسبیح کنند و چنانچه

اَهْلُهُ، وَ كما يَنْبَغي لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ الْحَمْدُ للَّهِ كُلَّما حَمِدَ اللَّهَ

او لایق آن است و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال اوست و ستایش خاص خدا است هرآنگاه

شَي ءٌ، وَ كَما يُحِبُّ اللَّهُ اَنْ يُحْمَدَ، وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كَما يَنْبَغي لِكَرَمِ

که چیزی او را ستایش کند و چنانچه دوست دارد ستایش شود و چنانچه لایق آن است و شایسته

وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ كُلَّما هَلَّلَ اللَّهَ شَي ءٌ، وَ كَما يُحِبُ

ذات بزرگوار و عزت و جلال او است و معبودی جز خدای یکتا نیست هر آنگاه که چیزی او را به یکتایی یاد کند و چنانچه

اللَّهُ اَنْ يُهَلَّلَ، وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ كَما يَنْبَغي لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، وَ

دوست دارد به یکتایی یاد شود و چنانچه لایق آن است و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال

اللَّهُ اَكْبَرُ كُلَّما كَبَّرَ اللَّهَ شَي ءٌ، وَ كَما يُحِبُّ اللَّهُ اَنْ يُكَبَّرَ، وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ، وَ

او است و خدا بزرگ است هر آنگاه که چیزی او را به بزرگی یاد کند و چنانچه دوست دارد به بزرگی یاد شود و چنانچه لایق

كَما يَنْبَغي لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ للَّهِ، وَ لا اِلهَ

آن است و شایسته ذات بزرگوار و عزت و جلال او است منزه است خدا و ستایش خاص او است و معبودی

اِلَّا اللَّهُ، وَ اللَّهُ اَكْبَرُ عَلي كُلِّ نِعْمَةٍ اَنْعَمَ بِها عَلَيَّ، وَ عَلي كُلِّ اَحَدٍ مِنْ

جز او نیست و از همه چیز بزرگتر است برای هر نعمتی که به من و به هر یک از خلق

خَلْقِهِ مِمَّنْ كانَ اَوْ يَكُونُ اِلي يَوْمِ الْقِيمَةِ، اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ اَنْ

خود داده از آنان که بوده اند یا پس از این تا روز قیامت بیایند بار خدایا من از تو می خواهم که

تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَسْئَلُكَ مِنْ خَيْرِ ما اَرْجُو وَ خَيْرِ ما

درود بر محمد و آلش بفرستی و از تو درخواست می کنم هر خیری را چه امید به آن داشته باشم و چه نداشته باشم

لا اَرْجُو، وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ.

و پناه می برم به تو از شر آنچه از آن در هراسم و آنچه در هراس آن نیستم .

مي خواني سوره حمد و آية الكرسي (بقره، 255)؛ و شَهِدَ اللَّهُ(آل عمران، 18)؛ و آيه قُلِ اللّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ (آل عمران، 26)؛ و آيه سَخِرَه و آن سه آيه است از سوره اَعْراف كه اوّل آن اِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ(آيات 54 - 56) است و آخر آن مِنَ الْمُحْسِنينَ. پس مي گوئي سه مرتبه:

سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ، وَ سَلامٌ عَلَي الْمُرْسَلينَ، وَ الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ.

منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه (مشرکان) توصیف کنند و درود بر پیامبران مرسل و ستایش خاص خدا که پروردگار جهانیان است

پس مي گويي سه مرتبه

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْ

بار خدایا بر محمد و خاندانش درود فرست و در کار

لي مِنْ اَمْري فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْني مِنْ حَيْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ.

من فرج و گشایشی قرار ده و روزیم ده از آنجا که گمان دارم و از آنجا که گمان ندارم.

و اين دعائي است كه جبرئيل تعليم حضرت يُوسف عليه السلام كرد هنگامي كه در زندان بود، پس بگير ريش خود را بدست راست و كف دست چپ را بگشا بجانب آسمان و بگو، هفت مرتبه:

يا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ

ای پروردگار محمد و خاندان محمد بر محمد و آل محمد درود فرست و فرج آل محمد را نزدیک کن

و بگو نيز به همان حال سه مرتبه

يا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ، صَلِ

ای (خدایی که) دارای جلال و بزرگواری (هستی) درود فرست

عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْحَمْني وَ اَجِرْني مِنَ النَّارِ،

بر محمد و خاندانش و به من رحم کن و از دوزخم پناهم ده .

پس مي خواني دوازده مرتبه

قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ

و مي گوئي

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ

بار خدایا از تو درخواست می کنم به حق نام نهفته

الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَكِ، وَ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ، وَ

و پنهانت که پاک و پاکیزه و مبارک است و از تو می خواهم به حق نام بزرگ و

سُلْطانِكَ الْقَديمِ، يا واهِبَ الْعَطايا، وَ يا مُطْلِقَ الأُساري ، وَ يا فَكَّاكَ الرِّقابِ

سلطنت ازلیت ای بخشنده عطاها و ای رها کننده اسیران و ای آزاد کننده

مِنَ النَّارِ، اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتي مِنَ النَّارِ، وَ اَنْ تُخْرِجَني

بندگان از دوزخ از تو می خواهم که درود فرستی بر محمد و خاندانش و مرا

مِنَ الدُّنْيا سالِماً، وَ [ اَنْ ] تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ امِناً، وَ اَنْ تَجْعَلَ دُعآئي

نیز از آتش دوزخ آزاد کنی و از دنیا با ایمان سالم بیرونم بری و وارد بهشتم کنی با ایمنی و دعایم را چنان قرار دهی

اَوَّلَهُ فَلاحاً، وَ اَوْسَطَهُ نَجاحاً، وَ اخِرَهُ صَلاحاً، اِنَّكَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُيُوبِ

که آغازش رستگاری و وسطش فیروزی و انجامش صلاح (حالم) باشد که تو همانا دانای به نادیدنی هایی.

و در صحيفه علويّه است در تعقيب هر فريضه:

يا مَنْ لايَشْغَلُهُ سَمْعٌ، عَنْ سَمْعٍ وَ يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ السَّآئِلُونَ، وَ يا مَنْ

ای آنکه سرگرمش نکند شنیدنی از شنیدن دیگر و ای آنکه (کثرت) سائلان او را به اشتباه نیندازد و ای کسی که

لايُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّينَ، اَذِقْني بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلاوَةَ رَحْمَتِكَ ومَغْفِرَتِكَ

اصرار اصرارکنندگان به ستوهش نیاورد لذت عفو و شیرینی رحمت و آمرزشت را به من بچشان

و نيز مي گوئي:

اِلهي هذِهِ صَلوتي صَلَّيْتُها، لا لِحاجَةٍ مِنْكَ

ای معبود من این نمازی که من بجا آوردم نه بخاطر احتیاجی از تو

اِلَيْها، وَ لا رَغْبَةٍ مِنْكَ فيها اِلاَّ تَعْظيماً وَ طاعَةً وَاِجابَةً لَكَ اِلي ما

به آن بود و نه رغبتی که تو در آن داشته باشی جز تعظیم و فرمانبرداری تو و پذیرفتن آنچه مرا بدان

اَمَرْتَني بِهِ، اِلهي اِنْ كانَ فيها خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ مِنْ رُكُوعِها اَوْ

مأمور کردی معبود من اگر در این نماز من خللی یا نقصی در رکوع یا

سُجُودِها فَلا تُؤاخِذْني ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ.

سجودش هست پس مرا مؤاخذه مکن و با پذیرفتن آن و آمرزش (من) بر من تفضل کن.

و نيز مي خواني عقب هر نماز اين دعا را كه پيغمبرصلي الله عليه وآله تعليم اميرالمؤمنين عليه السلام نموده براي حافظه:

سُبْحانَ مَنْ لايَعْتَدي عَلي اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ، سُبْحانَ مَنْ لايَاْخُذُ اَهْلَ

منزه است خدایی که بر آنان که تحت فرمانش هستند ستم نکند منزه است خدایی که مردم

الْأَرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ، سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحيمِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْ لي

زمین را به عذاب های رنگارنگ نگیرد منزه است خدای رؤف مهربان بار خدایا

في قَلْبي نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً، اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَي ءٍ قَديرٌ .

در دل من نور (معرفت) و بصیرت و فهم و علمی قرار داده که تو بر هر چیز توانائی

و در مصباح كفعمي است كه سه مرتبه بگو بعد از نمازها:

اُعيذُ نَفْسي وَ ديني وَ اَهْلي وَ مالي وَ وَلَدي وَ

پناه می دهم خودم و دینم و خانواده و مال و فرزندم و

اِخْواني في ديني ، وَ ما رَزَقَني رَبّي ، وَ خَواتيمَ عَمَلي ، وَ مَنْ يَعْنيني اَمْرُهُ،

برادران دینی خود و آنچه پروردگارم به من روزی کرده و سرانجام کارم و هم آن کس را که دلبند کار اویم

بِاللَّهِ الْواحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذي لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ، وَ

همه را به خدای یگانه یکتای بی نیاز که نزاده و نه زائیده شده هیچکس همتایش نیست و

بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ، وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ، وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي

به پروردگار صبحدم از شر آنچه آفریده و از شر شب هنگامی که به تاریکی درآید و از شرّ دمندگانی در

الْعُقَدِ، وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ، وَ بِرَبِّ النَّاسِ، مَلِكِ النَّاسِ، اِلهِ النَّاسِ، مِنْ

گره ها و از شر حسود هنگامی که حسودی کند و به پروردگار مردم پادشاه مردم معبود مردم

شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذي يُوَسْوِسُ في صُدُورِ النَّاسِ، مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ.

از شر وسوسه گر نهانی آن کس که در سینه ها (و دل های) مردم وسوسه کند (چه) از جنیان باشد و (چه) از مردم

و از خطّ شيخ شهيد منقول است كه حضرت رسول صلي الله عليه وآله فرموده هر كه خواهد كه خدا او را در قيامت بر اعمال بد او مطلّع نگرداند و ديوان گناهان او نگشايد بايد كه بعد از هر نماز اين دعا را بخواند:

اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَكَ اَرْجي مِنْ عَمَلي ، وَاِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبي ، اَللّهُمَّ اِنْ

بار خدایا مسلماً آمرزش تو امیدوار کننده تر از کار من است و مسلماً رحمت تو وسیع تر از گناه من است بار خدایا

كانَ ذَنْبي عِنْدَكَ عَظيماً، فَعَفْوُكَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبي ، اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ اَكُنْ اَهْلاً اَنْ اَبْلُغَ

اگر گناهم پیش تو بزرگ است ولی عفو تو بزرگ تر از گناه من است بار خدایا اگر من شایسته رسیدن

رَحْمَتَكَ فَرَحْمَتُكَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَني وَ تَسَعَني ، لِأَنَّها وَسِعَتْ كُلَّشَيْ ءٍ، بِرَحْمَتِكَ

رحمتت نیستم ولی رحمت تو شایستگی رسیدن و فراگرفتن مرا دارد زیراکه رحمت تو همه موجودات را فراگرفته به (امید) رحمتت

يااَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

ای ارحم الراحمین

و از ابن بابويه رحمه الله منقول است كه فرموده چون از تسبيح حضرت فاطمه عليها السلام فارغ شوي بگو:

اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْكَ السَّلامُ، وَ لَكَ السَّلامُ، وَ اِلَيْكَ يَعُودُ السَّلامُ،

بارخدایا تویی سلام(سالم از هر عیب) و از جانب تو است سلامتی و خاص تو است سلامتی و به سوی تو باز گردد

سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ، وَ سَلامٌ عَلَي الْمُرْسَلينَ، وَ الْحَمْدُللَّهِ

منزه است پروردگار تو پروردگار عزت از آنچه وصف کنند و سلام بر پیمبران و ستایش خاص پروردگار

رَبِّ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا النَّبِيُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ، السَّلامُ عَلَي

جهانیان است سلام بر تو ای پیمبر (گرامی اسلام) و رحمت خدا و برکاتش سلام

الْأَئِمَّةِ الْهادينَ الْمَهْدِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلي جَميعِ اَنْبِيآءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلائِكَتِهِ،

بر امامان راهنمای راه یافته سلام بر تمامی پیمبران خدا و

اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلي عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحينَ، اَلسَّلامُ عَلي عَلِيٍ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ،

رسولان و فرشتگانش سلام بر ما و بر بندگان شایسته خدا سلام بر علی امیر مؤمنان

اَلسَّلامُ عَلَي الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَجْمَعينَ،اَلسَّلامُ عَلي

سلام بر حسن و حسین دو آقای تمام جوانان اهل بهشت سلام بر

عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ، اَلسَّلامُ عَلي مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍ باقِرِ عِلْمِ النَّبِيّينَ،

حضرت علی بن الحسین زیور بخش عابدان سلام بر حضرت محمد بن علی شکافنده علم پیامبران

اَلسَّلامُ عَلي جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، اَلسَّلام عَلي مُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ

سلام بر حضرت جعفر بن محمد صادق سلام بر حضرت موسی بن جعفر

الْكاظِمِ، اَلسَّلامُ عَلي عَلِيِّ بْنِ مُوسَي الرِّضا، اَلسَّلامُ عَلي مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍ

الکاظم سلام بر حضرت علی بن موسی الرضا سلام بر حضرت محمد بن علی

الْجَوادِ، اَلسَّلامُ عَلي عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادي ، اَلسَّلامُ عَلَي الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍ

الجواد سلام بر حضرت علی بن محمد الهادی سلام بر حسن بن علی

الزَّكِيِّ الْعَسْكَرِيِّ، اَلسَّلامُ عَلَي الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقآئِمِ الْمَهْدِيِّ

الزکی العسکری سلام بر حضرت حجة بن الحسن القائم المهدی

صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ.

درود فراوان خدا بر تمامی ایشان.

پس هر حاجت كه داري از خدا بطلب شيخ كفعمي فرموده بعد از نمازها مي گوئي:

رَضيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وبِالْإِسْلامِ ديناً، وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وآلِهِ نَبِيّاً، وَ بِعَلِيٍ

خوشنودم که پروردگارم خدا است و دینم دین اسلام است و پیامبرم محمد صلی اللّه علیه و آله و سلم است و

اِماماً، وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِيٍ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسي وَ عَلِيٍّ وَمُحَمَّدٍ

امامانم علی و حسن و حسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد

وَعَلِيٍ وَ الْحَسَنِ وَالْخَلَفِ الصَّالِحِ، عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَئِمَّةً وَسادَةًوَقادَةً،بِهِمْ أَتَوَلَّي وَ مِنْ أَعْدَائِهِمْ أَتَبَرَّأُ

و علی و حسن و فرزند شایسته اویند درود بر ایشان که پیشوایان و آقایان و رهبرانند به ایشان دوستی دارم و از دشمنان شان بیزاری جویم

پس بگوسه مرتبه :

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعافِيَةَ، وَ

بار خدایا من از تو گذشت و سلامتی و

الْمُعافاةَ فِي الدُّنْيا وَ الْاخِرَةِ.

آسایش در دنیا و آخرت را خواستارم.