مطلب سوم در زیارت نوّاب اربعه است رضىاللَّه عنهم
اعني جناب ابو عمرو عثمان بن سعيد اسدي و جناب ابو جعفر محمد بن عثمان و شيخ ابو القاسم حسين بن روح نوبختي و شيخ جليل ابو الحسن علي بن محمد سمري رضي الله عنهم بدان كه از جمله تكاليف زوار در ايام توقف در بلده طيبه كاظمين رفتن به بغداد است بجهه زيارت اين چهار نايب خاص امام عصر صلوات الله عليه كه اگر هر يك از آنها در بلاد بعيده بودند سزاوار بود كه انسان منازل بعيده طي كند و رنج و تعب سفر كشد و به فيض زيارت آنها نايل گردد زيرا كه در ميان تمام اصحاب خاص ائمه عليهم السلام به بزرگي و جلالت قدر ايشان كسي نمي رسد قريب هفتاد سال به منصب سفارت و وساطت ميان امام عليه السلام و رعيت فايز شدند و بر دست ايشان كرامات بسيار و خوارق عادات بي شمار جاري گرديد و گفته شده كه بعضي از علما قائل به عصمت ايشان شده و مخفي نيست كه همچنانچه اين بزرگواران در حيات خود واسطه بودند ميان ولي عصر صلوات الله عليه و رعيت و از جمله مناصب ايشان رسانيدن عرايض و رقعه هاي حاجت خلق بود به آن حضرت حال نيز به همان منصب شريف مفتخرند و بايد رقاع حاجت كه در شدايد و سختي ها نوشته مي شود به توسط ايشان به آن حضرت برسد چنانكه در جاي خود معلوم گرديده و بالجمله فضايل و مناقب ايشان زياده از آن است كه ذكر شود و همين قدر براي ترغيب زوار به زياراتشان كافي است و اما كيفيت زيارت ايشان پس به نحوي است كه شيخ طوسي رحمة الله عليه در تهذيب و سيد بن طاوس رحمة الله عليه در مصباح الزائر ذكر كرده اند و نسبت داده اند آن را به جناب ابو القاسم حسين بن روح رحمه الله كه فرموده در باب زيارت ايشان كه سلام مي كني بر رسول خدا و بعد از او به امير المؤمنين و بر خديجه كبري و بر فاطمه زهرا و بر امام حسن و امام حسين و بر هر يك از ائمه عليهم السلام تا صاحب الزمان صلوات الله عليه پس مي گويي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا فُلانَ بْنَ فُلانٍ و بجاي فلان بن فلان اسم صاحب قبر و پدرش را مي بري
اَشْهَدُ اَنَّكَ بابُ الْمَوْلي ، اَدَّيْتَ عَنْهُ وَاَدَّيْتَ اِلَيْهِ، ما
گواهی دهم که تو باب (واسطه) مولی و سرور ما بودی که از طرف او به مردم و از مردم به آن حضرت رساندی
خالَفْتَهُ وَلا خالَفْتَ عَلَيْهِ، قُمْتَ خاصّاً، وَانْصَرَفْتَ سابِقاً، جِئْتُكَ عارِفاً
مخالفتش را نکردی و برعلیه او راه خلافی نه پیمودی قیام کردی به نیابت خاصه آن حضرت و بازگشتی درحالی که سبقت جوینده بودی
بِالْحَقِّ الَّذي اَنْتَ عَلَيْهِ، و اَنَّكَ ما خُنْتَ فِي التَّاْدِيَةِ وَالسِّفارَةِ، اَلسَّلامُ
آمده ام به نزدت با معرفت بدان حقی که بر آنی و براستی تو خیانت نکردی در ادای وظیفه و مقام سفارت و نمایندگی آن حضرت سلام
عَلَيْكَ مِنْ بابٍ ما اَوْسَعَهَ وَمِنْ سَفيرٍ ما آمَنَكَ، وَمِنْ ثِقَةٍ ما اَمْكَنَكَ،
بر تو که چه باب (و واسطه) فراخ نظری بودی و چه نماینده امین و شخص مورد اطمینان محکمی بودی
اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ اخْتَصَّكَ بِنُورِهِ، حَتّي عايَنْتَ الشَّخْصَ، فَاَدَّيْتَ عَنْهُ
گواهی دهم همانا خداوند تو را به نور خود مخصوص داشت تا خود آن حضرت را از نزدیک مشاهده کردی و از جانب او به مردم رساندی
وَاَدَّيْتَ اِلَيْهِ.
و از طرف مردم (نیز) خواسته هاشان را) به آن حضرت رساندی
پس برمي گردي و باز سلام مي كني بر رسول خدا تا صاحب الزمان عليه السلام پس از آن مي گويي :
جِئْتُكَ مُخْلِصاً بِتَوْحيدِ اللَّهِ وَمُوالاةِ اَوْلِيآئِهِ، وَالْبَرآئَةِ
آمده ام به نزدت با اخلاص بیگانه شناسی خداوند و دوست داشتن دوستانش و بیزاری
مِنْ اَعْدآئِهِمْ وَمِنَ الّذينَ خالَفُوكَ، يا حُجَّةَ الْمَوْلي وَبِكَ اِلَيْهِمْ
از دشمنانش و هم از کسانی که با تو مخالفت کردند ای حجت مولی و سرور من توجه من به آن بزرگواران بوسیله تو است
تَوَجُّهي ، وَبِهِمْ اِليَ اللَّهِ تَوَسُّلي .
و توسل من نیز بدگاره خدا بوسیله آنها است
پس دعا مي كني و سؤال مي كني از حق تعالي آنچه را كه مي خواهي كه اجابت مي شود إن شاء الله .
مؤلف گويد و سزاوار است نيز آنكه زيارت شود در بغداد شيخ اجل عالي مقام ثقة الاسلام محمد بن يعقوب كليني عطر الله مرقده كه شيخ و رئيس شيعه و اوثق و اثبت ايشان بود در حديث و كتاب شريف كافي را كه روشني چشم شيعه است در مدت بيست سال تأليف نمود و الحق منت عظيم بر شيعه خصوص بر اهل علم نهاد و به جهت جلالت و عظمت شأن آن معظم ابن اثير او را مجدد مذهب اماميه در رأس مائه ثالثه شمرده بعد از آنكه مولاي ما حضرت ثامن الائمه صلوات الله عليه مجدد اين مذهب در مائه ثانيه شمرده و ما در كتاب هديه ذكر كرديم بيشتر علمايي كه در مشاهد مشرفه مدفونند هر كه طالب است به آنجا رجوع نمايد