ادعیه عافیت
كفعمي از متهجّد نقل كرده كه هر كسي كه طلب عافيت بكند از دردي كه با اوست پس بگويد در سجده دوّم از دو ركعت اوّل نماز شب
يا عَلِيُّ يا
ای والا ای
عَظيمُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا سَميعَ الدَّعَواتِ يا مُعْطِيَ الْخَيْراتِ صَلِّ عَلي
بزرگ ای بخشاینده ای مهربان ای شنوای دعاها ای عطاکننده نیکی ها درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاَعْطِني مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَاصْرِفْ عَنّي مِنْ
محمد و آلش و عطا کن به من از خیر دنیا و آخرت آنچه را تو شایسته آنی و برگردان از من از
شَرِّ الدُّنْيا وَالاْخِرَة ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ اَذْهِبْ عَنّي هذَا الْوَجَعَ
شر دنیا و آخرت آ نچه را تو شایسته آنی و برطرف کن از من این درد را
و نام برد آن درد را
فَاِنَّهُ قَدْ غاظَني وَ اَحْزَنَني
زیرا که این درد مرا خشمناک و اندوهگین ساخته
و الحاح كند در دعا كه عافيت به تعجيل به او مي رسد انشاءاللَّه تعالي .
و از عدة الدّاعي از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده كه بگو در نزد علّت در حالي كه خود را ظاهر كني در زير آسمان و دستها را بلند كني
اَللّهُمَّ اِنَّكَ عَيَّرْتَ اَقْواماً في كِتابِكَ
خدایا تو سرزنش کردی مردمی را در کتاب خود
فَقُلْتَ قُلِ ادْعُوا الَّذينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلا
و فرمودی ((بگو بخوانید آن کسانی را که به جزخدا پنداشتید که نتوانند بردارند زیان و محنت را از شما و نه
تَحْويلاً فَيا مَنْ لا يَمْلِكُ كَشْفَ ضُرّي وَ لا تَحْويلَهُ عَنّي اَحَدٌ غَيْرُهُ صَلِّ عَلي
آنرا بگردانند)) پس ای خدایی که جز تو نتواند بردارد محنتم را و نه بگرداندش آنرا از من هیچکس درود فرست بر
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاكْشِفْ ضُرّي وَحَوِّلْهُ اِلي مَنْ يَدْعُو مَعَكَ اِلهاً آخَرَ فَاِنّي اَشْهَدُ
محمد و آلش و برطرف کن محنتم را و بگردانش به نزد کسی که بخواند با تو معبود دیگری را چون من گواهی دهم که
اَنْ لا اِلهَ غَيْرُكَ
معبودی جز تو نیست
و روايت شده كه هر مومني كه هر بيماري و علّتي پيدا كند دست بمالد به موضع درد و بگويد با خلوص نيّت :
وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ
و نازل کنیم از این قرآن چیزی را که شفا و رحمت است
لِلْمُؤْمِنينَ وَلا يَزيدُ الظّالِمينَ اِلاّ خَساراً
برای مومنان و نیفزاید ستمکاران را جز خسران و زیان
عافيت يابد از آن هر نحو علّتي باشد و مصداق اين در خود آيه است كه فرموده شِفآءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ(شفاء و رحمت براي مومنان).
ايضاً براي دفع مرض يك صاع گندم بخرد و قفا بخوابد و آن گندمها را بر روي سينه خود بريزد و بگويد:
اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي اِذا سَئَلَكَ بِهِ الْمُضْطَرُّ كَشَفْتَ مابِهِ مِنْ ضُرٍّ وَ
خدایا از تو خواهم بدان نامت که چون بخواندت بدان نام درمانده ای برطرف کردی درماندگیش را
مَكَّنْتَ لَهُ فِي الْاَرْضِ وَ جَعَلْتَهُ خَليفَتَكَ عَلي خَلْقِكَ اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ
و نیرو و تمکّنش دادی در زمین و گردانیدی او را خلیفه خود بر خلقت که درود فرستی بر محمد و
عَلي اَهْلِ بَيْتِهِ وَ اَنْ تُعافِيَني مِنْ عِلَّتي
بر خاندانش و مرا از این درد تندرستی بخشی
پس برخيزد و بنشيد وگندمها را از اطراف خود جمع كند و اين دعا را بخواند پس آن را قسمت كند به چهار قسمت و هر چارك آن را كه يك مدّ باشد به مسكيني دهد و اين دعا را بخواند كه انشاءالله تعالي از مرض بهبودي حاصل كند .
و ايضاً از اميرالمومنين عليه السلام منقول است كه دست بگذار بر موضع درد و بگو سه مرتبه :
اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّي حَقّاً لا اُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً ، اَللّهُمَّ اَنْتَ لَها وَ لِكُلِّ عَظيمَةٍ فَفَرِّجْها عَنّي
خدا... پروردگار من است به حقیقت که شریک نسازم با او چیزی را خدایا تویی برطرف کننده این درد و هر درد بزرگی پس برطرف کن آن را از من
و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه دست بر موضع درد گذار و بگو:
بِسْمِ اللَّهِ
بنام خدا
پس دست بكش بر آن و بگو هفت مرتبه :
اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِاللَّهِ وَ اَعُوذُ
پناه برم به عزت خدا و پناه برم به قدرت خدا و پناه برم
بِجَلالِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللَّهِ ،وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللَّهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ صَلّيَ اللَّهُ
به جلالت خدا و پناه برم به بزرگی خدا و پناه برم به جمع خدا و پناه برم به رسول خدا صلی الله
عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اَعُوذُ بِاَسْمآءِ اللَّهِ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما اَخافُ عَلي
علیه و آله و پناه برم به نامهای خدا از شر آنچه بیم دارم و از شر آنچه می ترسم بر
نَفْسي
خودم