فصل پنجم - ادعیه جهت رزق
در بعض دعاهاي وارده بجهت رزق و آنها پنج است : اوّل از معاوية بن عمّار منقول است كه از حضرت صادق عليه السلام در خواستم كه دعائي مرا تعليم فرمايد براي رزق پس آن حضرت اين دعا را تعليم من فرمود و من نديدم چيزي براي زياد شدن رزق بهتر از اين فرمود بگو:
اَللّهُمَّ ارْزُقْني مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَيِّباً
خدایا روزیم گردان از فضل وسیع و حلال و پاکیزه ات روزی وسیع حلال پاکیزه ای
بَلاغاً لِلدُّنْيا وَالاْخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنيَّئاً مَريئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَلا مَنٍّ مِنْ اَحَدٍ مِنْ
که رساننده دنیا و آخرت باشد ریزان ریزان گوارا دلچسب بدون رنج و بدون منت از هیچیک از
خَلْقِكَ اِلا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ فَاِنَّكَ قُلْتَ وَاسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ
خلق خود جز فراخی از فضل وسیعت زیرا تو گفتی خدا را از فضلش درخواست کنید پس من از
فَضْلِكَ اَسْئَلُ وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ اَسْئَلُ وَ مِنْ يَدِكَ الْمَلاْ اَسْئَلُ
فضل تو درخواست کنم و از عطایت درخواست کنم و از دست پُرت خواستارم
دوّم از حضرت امام محمّد باقر عليه السلام مروي است كه به زيد شحّام فرمود كه بگو بجهت طلب روزي در سجده نماز فريضه :
يا خَيْرَ الْمَسْئُولينَ وَ يا خَيْرَ الْمُعْطينَ اُرْزُقْني وَارْزُقْ عِيالي مِنْ
ای بهترین درخواست شدگان و ای بهترین عطاکنندگان روزی ده مرا و عیالم را از
فَضْلِكَ فَاِنَّكَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ
فضل خود که براستی تویی صاحب فضل بزرگ
سوّم از ابوبصير منقول است كه شكايت كردم بسوي حضرت صادق عليه السلام از حاجت خود و خواستم از آن حضرت كه مرا تعليم فرمايد دعائي بجهت رزق پس حضرت اين دعا را تعليم من فرمود كه از زماني كه من خواندم آن را ديگر محتاج نشدم فرمود بگو در نماز شب در حال سجده :
يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ يا خَيْرَ مَسْئُولٍ وَ يا
ای بهترین خوانده شده و ای بهترین درخواست شده و ای
اَوْسَعَ مَنْ اَعْطي وَ يا خَيْرَ مُرْتَجيً اُرْزُقْني وَ اَوسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ وَ
وسیع تر کسی که عطا کند و ای بهترین مایه امید روزیم ده و فراخ گردان بر من از روزیت و
سَبِّبْ لي رِزْقاً مِنْ قِبَلِكَ اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ
وسیله سازی کن روزیم را از جانب خود که تو بر هر چیز توانایی
مؤلف گويد كه شيخ طوسي اين دعا را در سجده آخر ركعت هشتم نافله شب در مصباح ذكر فرموده
چهارم روايت شده كه حضرت رسول صلي الله عليه و آله اين دعا را براي طلب روزي تعليم فرمود:
يا رازِقَ الْمُقِلّينَ وَ يا راحِمَ الْمَساكينَ وَ يا وَلِيَّ الْمُؤْمِنينَ وَ يا ذَا الْقُوَّةِ
ای روزی ده نداران و ای مهرورز به مسکینان و ای سرپرست مومنان و ای صاحب نیروی
الْمَتينَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَارْزُقْني وَ عافِني وَ اكْفِني ما اَهَمَّني
محکم درود فرست بر محمّد و خاندانش و روزیم ده و عافیتم ده و کفایتم کن آنچه مهم است بر من
پنجم ابوبصير اين دعا را بجهت طلب روزي از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده و آن حضرت فرموده كه اين دعاي عليّ بن الحسين عليهما السلام است كه خدا را به آن مي خوانده :
اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ حُسْنَ الْمَعيشَةِ مَعيشَةً اَتَقَوّي بِها عَلي جَميعِ حَوآئِجي وَ
خدایا از تو خواهم خوبی زندگانی را آن زندگانی که نیرو گیرم بدان بر همه خواسته هایم و
اَتَوَصَّلُ بِها فِي الْحَيوةِ اِلي آخِرَتي مِنْ غَيْرِ اَنْ تُتْرِفَني فيها فَاَطْغي اَوْ تُقَتِّرَ
برسم بدان در زنده بودنم به آخرت بدون آنکه بی خبر و سرکشم کنی در آن که طغیان کنم یا سختگیری
بِها عَلَيَّ فَاَشْقي اَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ وَ اَفْضِلْ عَلَيَّ مِنْ سَيْبِ فَضْلِكَ
بر من که بدبخت گردم وسیع گردان بر من از روزی حلالت و زیاده بخش بر من از فضل ریزانت
نِعْمَةً مِنْكَ سابِغَةً وَ عَطآءً غَيْرَ مَمْنُونٍ ثُمَّ لاتَشْغَلْني عَنْ شُكْرِ نِعْمَتِكَ بِاِكْثارٍ
نعمتی از تو ریزان و عطایی بی منت سپس سرگرمم مکن از سپاسگزاری نعمتت به زیادی
مِنْها تُلْهيني بَهْجَتُهُ وَ تَفْتِنُني زَهَراتُ زَهْوَتِهِ وَلا بِاِقْلالٍ عَلَيَّ مِنْها يَقْصُرُ
آن که غافل کند مرا خرمی و شادابیش و بفریبد مرا آب و رنگ فریبنده اش و نه به اندک دادنش بر من از دنیا که در نتیجه کوتاه آید
بِعَمَلي كَدُّهُ وَ يَمْلَاُ صَدْري هَمُّهُ اَعْطِني مِنْ ذلِكَ يا اِلهي غِنيً عَنْ شِرارِ
زحمت من از تلاشش و پر کند سینه ام را اندوهش عطا کن به من ای خدا از آن آنچه را که بی نیازی از بدان
خَلْقِكَ وَ بَلاغاً اَنالُ بِهِ رِضْوانَكَ وَ اَعُوذُ بِكَ يا اِلهي مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ شَرِّ ما
خلقت باشد و برساند مرا به خشنودیت و پناه برم به تو خدایا از شر دنیا و شر آنچه
فيها وَ لاتَجْعَلْ عَلَيَّ الدُّنْيا سِجْناً وَلافِراقَها عَلَيَّ حُزْناً اَخْرِجْني مِنْ فِتْنَتِها
در آن است و قرار مده دنیا را بر من زندان و نه جدا گشتنش را از من اندوه
بیرونم آر از آشوبش در حال
مَرْضِيّاً عَنّي مَقْبُولاً فيها عَمَلي اِلي دارِ الْحَيَوانِ وَ مَساكِنِ الْاَخْيارِ وَ اَبْدِلْني
خشنودیت از من و پذیرفتگی عملم در آن بسوی خانه زندگی و جایگاههای سکونت نیکان و عوضم ده
بِالدُّنْيَا الْفانِيَةِ نَعيمَ الدّارِ الْباقِيَةِ اَللّهُمَّ اِنّي اَعُوذُ بِكَ مِنْ اَزْلِها وَ زِلْزالِها وَ
از دنیای فانی به نعمتهای خانه جاویدان خدایا پناه برم به تو از فشار و سختی و لرزشهای آن و
مِنْ سَطَواتِ شَياطينِها وَ سَلاطينِها وَ نَكالِها وَ مِنْ بَغْيِ مَنْ بَغي عَلَيَّ فيها
یورشهای شیاطین و سلاطین آن و از وبالش و از ستم آنکس که بر من در آن ستم کند
اَللّهُمَّ مَنْ كادَني فَكِدْهُ وَ مَنْ اَرادَني فَاَرِدْهُ وَ فُلَّ عَنّي حَدَّ مَنْ نَصَبَ لي حَدَّهُ
خدایا هرکه نقشه برای من بکشد تو برایش نقشه کش و هرکه قصد بد برایم کند تو درباره اش چنان کن و کُند کن از من تیزی
وَاَطْفِءْ عَنّي نارَ مَنْ شَبَّ لي وَ قُودَهُ وَاكْفِني مَكْرَ الْمَكَرَةِ وَ افْقَاْعَنّي عُيُونَ
سلاح کسی را که سلاحش را برایم تیز کرده و خاموش کن از من آتشی که برایم افروخته و کفایت کن از من مکر بداندیشان
الْكَفَرَةِ وَاكْفِني هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَيَّ هَمَّهُ وَادْفَعْ عَنّي شَرَّ الْحَسَدَةِ وَاعْصِمْني
و کور کن از من چشم کافران را و کفایت کن از من اندوه آنکس که اندوهش را بدلم انداخته و دور کن از من شر حسودان را
مِنْ ذلِكَ بِالسَّكينَةِ وَاَلْبِسْني دِرْعَكَ الْحَصينَةَ وَاَحْيِني في سِتْرِكَ الْواقي وَ
و نگاهم دار از آن به آرامش خود و بپوشان بر من زره محکمت را و زنده ام دار در پوشش نگهدارنده ات و
اَصْلِحْ لي حالي وَ صَدِّقْ قَوْلي بِفِعالي وَ بارِكْ لي في اَهْلي وَ مالي
به صلاح درآور حالم را و راست درآور گفتارم را به کردارم و برکت ده برایم در خاندان و مالم
مؤلف گويد: كه در باب دوّم در ذكر نمازها گذشت نمازهائي بجهت زياد شدن روزي .