احکام شرعی - احکام کفالت - تطابق با فتوای آیت الله العظمی سیستانی

2322 - کفالت آن است که انسان ( متعهد شود كه هر وقت طلبكار، بدهكار را خواست ، به دست او بدهد وبه كسي كه اين طور متعهد مي شود كفيل مي گويند.) ضامن شود که هر وقت طلبکار بدهکار راخواست ، به دست او بدهد و همچنین اگر کسی بر دیگری حقی داشته باشد یاادعای حقی کند که دعوای او قابل قبول باشد چنانچه انسان ضامن شود که هر وقت صاحب حق یا مدعی طرف را خواست به دست او بدهد عملش را کفالت و به کسی که این طور ضامن می شود کفیل می گویند.

2323 - کفالت در صورتی صحیح است که کفیل به هر لفظی اگر چه عربی نباشد ( يا به عملي به طلبكار بفهماند كه من متعهدم هر وقت بدهكار خود رابخواهي به دست تو بدهم ، و طلبكار هم قبول نمايد. و بنابر احتياط رضايت بدهكارنيز در صحت كفالت معتبر است ، بلكه احتياط آن است كه او هم طرف عقد باشديعني بدهكار و طلبكار هر دو كفالت را قبول كنند.) به طلبکار بگوید که من ضامنم هر وقت بدهکار خود را بخواهی به دست تو بدهم و طلبکارهم قبول نماید.

2324 - کفیل باید مکلف وعاقل باشد واو را در کفالت مجبور نکرده باشند وبتواندکسی را که کفیل او شده حاضر نماید. ( و همچنين بايد سفيه يا مفلس نباشد در صورتي كه حاضر كردن بدهكارمستلزم تصرف در مالش باشد.)

2325 - یکی از ( پنج چيز، كفالت را به هم مي زند: اول : كفيل بدهكارا را به دست طلبكاربدهد يا خود او تسليم طلبكار شود. دوم : طلب طلبكار داده شود. سوم : طلبكار ازطلب خود بگذرد يا آن را به ديگري انتقال دهد. چهارم : بدهكار يا كفيل بميرد.پنجم : طلبكار كفيل را از كفالت آزاد كند.) هفت چیز کفالت را به هم می زند: اول : کفیل ، بدهکار رابه دست طلبکار بدهد. دوم : طلب طلبکار داده شود. سوم : طلبکار از طلب خود بگذرد.چهارم : بدهکار بمیرد. پنجم : طلبکار کفیل را از کفالت آزاد کند. ششم : کفیل بمیرد. هفتم : کسی که صاحب حق است به وسیله حواله یا طور دیگری حق خود را به دیگری واگذار نماید.

2326 - اگر کسی به زور بدهکار را از دست طلبکار رها کند، ( چنانچه طلبكار دسترسي به او نداشته باشد، كسي كه بدهكار را رها كرده ،بايد او را به دست طلبكار بدهد يا طلب او را بپردازد.) کسی که بدهکار رارها کرده ، باید او را بدست طلبکاربدهد.