احکام شرعی - احکام روزه/ - کسانی که روزه بر آنها واجب نیست - تطابق با فتوای آیت الله العظمی مکارم

1725 - ( مرد و زن پير كه روزه گرفتن براي آنها مشكل است ، مي توانند روزه راترك كنند، ولي بايد براي هر روز يك مد (تقريبا 750 گرم ) گندم يا جو و ماننداينها به فقير دهند. و بهتر آن است به جاي گندم و جو، نان را انتخاب كنند. و دراين صورت احتياط واجب اين است به اندازه اي باشد كه گندم خالص آن ، مقدار يك مد شود.) کسی که به واسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد، یا برای او مشقت دارد،روزه بر او واجب نیست ، ولی در صورت دوم باید برای هر روز یک مد که تقریباده سیر است گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد.

1726 - کسی که به واسطه پیری روزه نگرفته ، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید قضای روزهایی را که نگرفته بجا آورد.

1727 - اگر انسان مرضی دارد که زیاد تشنه می شود و نمی تواند تشنگی را تحمل کند،یا برای او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست . ( ولي بايد براي هر روز يك مد طعام كه در مسأله 1726 به آن اشاره شد،كفاره بدهد. و بهتر است كه بيش از مقدار ضرورت ، آب نياشامد. و اگر بعدابتواند قضا كند، احتياط واجب قضا كردن است .) ولی در صورت دوم بایدبرای هر روز یک مد گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد. و احتیاط واجب آن است که بیشتر از مقداری که ناچار است آب نیاشامد، و چنانچه بعد بتواند روزه بگیرد، بنابر احتیاط واجب باید روزه هایی را که نگرفته قضا نماید.

1728 - زنی که زاییدن او نزدیک است و روزه برای حملش ضرر دارد، روزه بر اوواجب نیست ، و باید برای هر روز یک مد طعام ، یعنی گندم یا جو و ماننداینها به فقیر بدهد. و نیز اگر روزه برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست . ( كفاره هم ندارد، ولي بعدا قضا كند.) و بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد، ودر هر دو صورت روزه هایی را که نگرفته باید قضا نماید.

1729 - ( زناني كه بچه شير مي دهند، خواه مادر بچه باشند يا دايه ، اگر روزه گرفتن باعث كمي شير آنها و ناراحتي بچه شود، روزه بر آنها واجب نيست ، ولي براي هر روز همان كفاره (يك مد طعام ) واجب است . بعدا نيز بايد روزه را قضا كنند.اما اگر روزه براي خودشان ضرر داشته باشد، نه روزه واجب است و نه كفاره ، ولي بايد بعدا روزه هايي را كه نگرفته اند قضا نمايند.) زنی که بچه شیر می دهد و شیر او کم است ، چه مادر بچه یا دایه اوباشد، یا بی اجرت شیر دهد، اگر روزه برای بچه ای که شیر می دهد ضرر دارد، روزه براو واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام ، یعنی گندم یا جو و مانند اینهابه فقیر بدهد. و نیز اگر برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست ، و بنابر احتیاط واجب باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و در هر دو صورت روزه هایی را که نگرفته باید قضا نماید. ولی اگر کسی پیدا شود که بی اجرت بچه را شیر دهد، یا برای شیر دادن بچه از پدر یا مادر بچه یا از کس دیگر که اجرت او را بدهد اجرت بگیرد، احتیاط واجب آن است که بچه را به او بدهد و روزه بگیرد.