احکام شرعی - احکام نماز/ - اذان و اقامه/ - ترجمه اذان و اقامه - تطابق با فتوای آیت الله العظمی صافی

919 - "اشهد ان علیا ولی الله " جزو اذان و اقامه نیست ، ولی خوب است بعداز "اشهد ان محمدا رسول الله " به قصد قربت گفته شود.

920 - بین جمله های اذان و اقامه باید خیلی فاصله نشود. و اگر بین آنها بیشتر ازمعمول فاصله بیندازد، باید دوباره آن را از سر بگیرد.

921 - اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بیندازد، چنانچه غنا شود یعنی به طور آوازه خوانی که در مجالس لهو و بازیگری معمول است اذان و اقامه را بگویدحرام است ، و اگر غنا نشود مکروه می باشد.

922 - در پنج نماز اذان ساقط می شود : اول : نماز عصر روز جمعه . دوم :نماز عصر روز عرفه که روز نهم ذی حجه است . سوم : نماز عشای شب عید قربان برای کسی که در مشعر الحرام باشد. چهارم : نماز عصر و عشای زن مستحاضه . پنجم :نماز عصر و عشای کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند. و دراین پنج نماز در صورتی اذان ساقط می شود که با نماز قبلی فاصله نشود، یا فاصله کمی بین آنها ( و فاصله شدن نافله كافي است براي عدم سقوط اذان ، بنابر اقوي .) باشد، ولی فاصله شدن نافله و تعقیب ضرر ندارد.

923 - اگر برای نماز جماعتی اذان و اقامه گفته باشند، کسی که با آن جماعت نمازمی خواند، نباید برای نماز خود اذان و اقامه بگوید.

924 - اگر برای ( خواندن نماز به مسجد رود...) خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده ،تا وقتی که صفها به هم نخورده و جمعیت متفرق نشده ( مي تواند براي نماز خود، اذان بگويد و اقامه نگويد.) نمی تواند برای نماز خوداذان و اقامه بگوید، در صورتی که برای جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد.

925 - در جایی که عده ای مشغول نماز جماعتند یا نماز آنان تازه تمام شده وصفها به هم نخورده است ، اگر انسان بخواهد فرادی یا با جماعت دیگری که بر پامی شود نماز بخواند، ( با شش شرط...) با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط می شود: اول : آنکه برای آن نماز اذان و اقامه گفته باشند. دوم : آنکه نماز جماعت باطل نباشد. سوم :َنکه نماز او و نماز جماعت در یک مکان باشد. پس اگر نماز جماعت داخل مسجدباشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگوید. ( عبارت آيةالله صافي گلپايگاني ، مانند آيةالله خويي است . با اين تفاوت كه در شرط چهارم مي فرمايند: "و اگر در مسجد نباشد، رجاءا بگويد".)

926 - ( اگر در يكي از شرطهايي كه در مسأله قبل گفته شد شك كند، چنانچه رجاءااذان و اقامه بگويد، مطابق با احتياط عمل كرده است .) اگر در شرط دوم از شرطهایی که در مسأله پیش گفته شده شک کند یعنی شک کند که نماز جماعت صحیح بوده یا نه ، اذان و اقامه از او ساقط است . ولی اگردر یکی از دو شرط دیگر شک کند، مستحب است اذان و اقامه بگوید.

927 - کسی که اذان و اقامه دیگری را می شنود، مستحب است هر قسمتی را که می شنود بگوید. ( پايان مسأله در رساله آيةالله صافي گلپايگاني .) ولی در حکایت اقامه که از دیگری بشنود از "حی علی الصلاة" تا "حی علی خیر العمل " را به امید ثواب بگوید.

928 - کسی که اذان و اقامه دیگری را شنیده ، چه با او گفته باشد یا نه ، درصورتی که بین آن اذان و اقامه و نمازی که می خواهد بخواند زیاد فاصله نشده باشد،می تواند برای نماز خود اذان و اقامه نگوید.

929 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمی شود. بلکه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشکال دارد. ( اگر چه خالي از وجه نيست .)

930 - اذان و اقامه نماز جماعت را باید مرد بگوید، ولی در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگوید، کافی است . ( اين مسأله در رساله آيةالله صافي گلپايگاني ذكر نشده است .)

931 - اقامه باید بعد از اذان گفته شود. ( و در اقامه بايد با طهارت باشد، بلكه بنابر احتياط لازم رو به قبله ايستاده باشد.) و اگر قبل از اذان بگویند، صحیح نیست .

932 - اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلا "حی علی الفلاح " راپیش از "حی علی الصلاة" بگوید، باید از جایی که ترتیب به هم خورده دوباره بگوید.

933 - باید بین اذان و اقامه فاصله ندهد. و اگر بین آنها به قدری فاصله دهدکه اذانی را که گفته اذان این اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگوید. و نیز اگر بین اذان و اقامه و نماز به قدری فاصله دهد که اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره برای آن نماز اذان و اقامه بگوید.

934 - اذان و اقامه باید به عربی صحیح گفته شود. پس اگر به عربی غلط بگوید یابه جای حرفی حرف دیگر بگوید، یا مثلا ترجمه آنها را به فارسی بگوید، صحیح نیست .

935 - اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود. و اگر عمدایا از روی فراموشی پیش از وقت بگوید، باطل است .

936 - اگر پیش از گفتن اقامه شک کند که اذان گفته یا نه ، باید اذان را بگوید.ولی اگر مشغول اقامه شود و شک کند که اذان گفته یا نه ، گفتن اذان لازم نیست .

937 - اگر در بین اذان یا اقامه پیش از آنکه قسمتی را بگوید شک کند که قسمت پیش از آن را گفته یا نه ، باید قسمتی را که در گفتن آن شک کرده بگوید.ولی اگر در حال گفتن قسمتی از اذان یا اقامه شک کند که آنچه پیش از آن است گفته یا نه ، گفتن آن لازم نیست .

938 - مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بایستد و با وضو یاغسل باشد و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نماید و بکشد و بین جمله های اذان کمی فاصله دهد و بین آنها حرف نزند.

939 - مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد، و آن را ازاذان آهسته تر بگوید، و جمله های آن را به هم نچسباند. ولی به اندازه ای که بین جمله های اذان فاصله می دهد، بین جمله های اقامه فاصله ندهد.

940 - مستحب است بین اذان و اقامه یک قدم بردارد یا قدری بنشیند یا سجده کند یا ذکر بگوید یا دعا بخواند یا قدری ساکت باشد یا حرفی بزند یادو رکعت نماز بخواند. ولی حرف زدن بین اذان و اقامه ( و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نيست .) نماز صبح مستحب نیست ، ولی نماز خواندن بین اذان و اقامه نماز مغرب را به امید ثواب بیاورد.

941 - مستحب است کسی را که برای گفتن اذان معین می کنند، عادل و وقت شناس و صدایش بلند باشد و اذان را در جای بلند بگوید.