احکام شرعی - احکام روزه/ - راه ثابت شدن اول ماه - تطابق با فتوای آیت الله العظمی بهجت

1730 - اول ماه به پنج چیز ثابت می شود: اول : آنکه خود انسان ماه را ببیند.

1731 - اگر حاکم شرع حکم کند که اول ماه است ، کسی هم که تقلید او را نمی کند،باید به حکم او عمل نماید، ولی کسی که می داند حاکم شرع اشتباه کرده ، نمی تواند به حکم او عمل نماید. ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت نيامده است .)

1732 - اول ماه با پیشگویی منجمین ثابت نمی شود، ولی اگر انسان از گفته آنان یقین ( يا اطمينان ...) پیدا کند، باید به آن عمل نماید.

1733 - بلند بودن ماه یا دیر غروب کردن آن ، دلیل نمی شود که شب پیش ، شب اول ماه بوده است . ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)

1734 - اگر اول ماه رمضان برای کسی ثابت نشود و روزه نگیرد، ( چنانچه بعد ثابت شود كه شب پيش اول ماه بوده ، بايد روزه آن روز راقضا نمايد.) چنانچه دومرد عادل بگویند که شب پیش ماه را دیده ایم ، باید روزه آن روز را قضا نماید.

1735 - اگر در شهری اول ماه ثابت شود، ( در صورتي براي ساكنين شهر ديگر مفيد است كه يقين يا اطمينان كنند اگردر آسمان يا زمين مانعي نبود، در آن جا هم ماه ديده مي شد، چه در شرق باشد يا درغرب ، ولي اگر يقين نداشته باشند به اين مطلب ، نمي توانند به ديدن ماه در يك شهري ، اهل شهر ديگر به آن اكتفا كنند.) برای مردم شهر دیگر فایده ندارد، مگر آن دو شهر با هم نزدیک باشند، یا انسان بداند که افق آنها یکی است .

1736 - اول ماه به تلگراف ثابت نمی شود، ( مگر اين كه انسان بداند تلگراف از راهي بوده كه شرعا معتبر است ، مثلادو نفر شاهد عادل شهادت داده اند، يا آن كه سبب اطمينان شود، اگرچه با ضميمه امارات ديگر باشد.) مگر دو شهری که از یکی به دیگری تلگراف کرده اند نزدیک یا هم افق باشند و انسان بداند تلگراف از روی حکم حاکم شرع یا شهادت دو مرد عادل بوده است .

1737 - روزی را که انسان نمی داند آخر رمضان است یا اول شوال ، باید روزه بگیرد، ولی اگر پیش از مغرب بفهمد که اول شوال است ، باید افطار کند.

1738 - اگر زندانی نتواند به ماه رمضان یقین کند، باید به گمان عمل نماید، و اگر آن هم ممکن نباشد، هر ماهی را که روزه بگیرد صحیح است . و بنابراحتیاط واجب باید بعد از گذشتن یازده ماه از ماهی که روزه گرفته ، دوباره یک ماه روزه بگیرد. ولی اگر بعد گمان پیدا کرد، باید به آن عمل نماید. ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)