احکام شرعی - احکام طهارت/ - وضو/ - احکام وضو - تطابق با فتوای آیت الله العظمی بهجت

299 - کسی که در کارهای وضو و شرایط آن مثل پاک بودن آب و غصبی نبودن آن خیلی شک می کند، باید به شک خود اعتنا نکند.

300 - اگر شک کند که وضوی او باطل شده یا نه ، بنا می گذارد که وضوی او باقی است . ولی اگر بعد از بول استبراء نکرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبت ازاو بیرون آید که نداند بول است یا چیز دیگر، وضوی او باطل است .

301 - کسی که شک دارد وضو گرفته یا نه ، باید وضو بگیرد.

302 - کسی که می داند وضو گرفته و حدثی هم از او سر زده مثلا بول کرده ، اگر نداندکدام جلوتر بوده ، چنانچه پیش از نماز است باید وضو بگیرد و اگر در بین نماز است باید نماز را بشکند و وضو بگیرد، و اگر بعد از نماز است ( نمازي كه خوانده صحيح است و براي نمازهاي بعد بايد وضو بگيرد.) بایدوضو بگیرد و باید نمازی را که خوانده دوباره بخواند.

303 - اگر بعد از نماز شک کند که وضو گرفته یا نه ، نماز او صحیح است ، ولی باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد. ( چنانچه گذشت .)

304 - اگر در بین نماز شک کند که وضو گرفته یا نه ، نماز او باطل است وباید وضو بگیرد و نماز را بخواند. ( مگر اينكه به اميد صحيح بودن ، نماز را بخواند، بعد اگر فهميد كه وضوداشته ، نمازش بنابر اظهر صحيح است . و همچنين است اگر قبل از نماز شك كرد وضودارد يا نه ، ولي ظن به وضو داشت .)

305 - اگر بعد از نماز شک کند که قبل از نماز وضوی او باطل شده یا بعد ازنماز، نمازی که خوانده صحیح است .

306 - اگر انسان مرضی دارد که بول او قطره قطره می ریزد یا نمی تواند از بیرون آمدن غائط خودداری کند، چنانچه یقین دارد که از اول وقت نماز تا آخر آن به مقداروضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا می کند، باید نماز را در وقتی که مهلت پیدامی کند بخواند. و اگر مهلت او به مقدار کارهای واجب نماز است باید در وقتی که مهلت دارد فقط کارهای واجب نماز را بجا آورد و کارهای مستحب آن مانند اذان واقامه و قنوت را ترک نماید. ( اگر در مراقبت آن وقت ، عسر و حرج و مشكلي براي او پيش نيايد.)

307 - اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمی کند و در بین نماز چند دفعه بول از او خارج می شود، ( اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگيرد برايش سخت نيست و عسر و حرج در كار نيست و كاري كه نماز را باطل مي كند پيش نمي آيد، بايد ظرف آبي پهلوي خودبگذارد و هر وقت بول يا غائط از او خارج شود فورا وضو بگيرد و بقيه نماز رابخواند. و احتياط مستحب آن است كه همان نماز را دوباره با يك وضو بخواند و اگردر بين آن نماز وضوي او باطل شد، اعتنا نكند.) وضوی اول کافی است . ولی چنانچه مرضی دارد که دربین نماز چند مرتبه غائط از او خارج می شود که اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضوبگیرد سخت نیست ، باید ظرف آبی پهلوی خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگیرد و بقیه نماز را بخواند.

308 - ( كسي كه بول يا غائط...) کسی که غائط او طوری پی در پی از او خارج می شود که وضو گرفتن بعداز هر دفعه برای او سخت است ، اگر بتواند مقداری از نماز را با وضو بخواند،باید برای هر نماز یک وضو بگیرد.

309 - ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .) کسی که بول پی در پی از او خارج می شود، اگر در بین دو نماز قطره بولی از او خارج نشود، می تواند با یک وضو هر دو نماز را بخواند. و قطره هایی که بین نماز.خارج می شود، اشکال ندارد.

310 - کسی که بول یا غائط پی در پی از او خارج می شود، اگر نتواند هیچ مقداراز نماز را با وضو بخواند، ( احتياط واجب آن است كه براي هر نماز يك وضو بگيرد، و اگر با تيمم مي تواند مقداري از نماز را با تيمم بخواند، تيمم هم بنمايد.) می تواند چند نماز را با یک وضو بخواند، مگراختیارا بول یا غائط کند، یا چیز دیگری که وضو را باطل می کند پیش آید.

311 - اگر مرضی دارد که نمی تواند از خارج شدن باد جلوگیری کند، باید به وظیفه کسانی که نمی توانند از بیرون آمدن ( بول و غائط خودداري كنند، عمل نمايد.) غائط خودداری کنند، عمل نماید.

312 - ( كسي كه بول يا غائط...) کسی که غائط پی در پی از او خارج می شود، باید برای هر نمازی وضوبگیرد و و فورا مشغول نماز شود. ولی برای بجا آوردن سجده و تشهد فراموش شده ونماز احتیاط که باید بعد از نماز انجام داد، در صورتی که آنها را بعد از نماز ( بجا آورد، وضو گرفتن لازم نيست .)فورا بجا بیاورد، وضو گرفتن لازم نیست .

313 - کسی که بول او قطره قطره می ریزد باید برای نماز به وسیله کیسه ای که در آن ، پنبه یا چیز دیگری است که از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می کند، خودرا حفظ نماید. و احتیاط واجب آن است که پیش از هر نماز ( مخرج بول و كيسه اي را كه نجس شده ، آب بكشد يا عوض كند. و نيز كسي كه نمي تواند از بيرون آمدن غائط...) مخرج بول را که نجس شده آب بکشد. و نیز کسی که نمی تواند از بیرون آمدن غائط خودداری کند،چنانچه ممکن باشد، باید به مقدار نماز از رسیدن غائط به جاهای دیگر جلوگیری نماید.واحتیاط واجب آن است که اگر مشقت ندارد، برای هر نماز مخرج غائط را آب بکشد.

314 - کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، در صورتی که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد، باید به مقدار نماز ازخارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید. ( اگر چه خرج داشته باشد و خرج آن به او ضرر زيادي نزند. بلكه اگر مرض او به آساني ، يعني بدون عسر شخصي معالجه شود، احتياط واجب آن است كه خود رامعالجه نمايد.) و بنابر احتیاط واجب اگر چه خرج داشته باشد، بلکه اگر مرض او به آسانی معالجه شود، خود را معالجه نماید.

315 - کسی که نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری کند، بعد از آن که مرض او خوب شد، لازم نیست نمازهایی را که در وقت مرض مطابق وظیفه اش خوانده قضا نماید. ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود، باید نمازی را که در آن وقت خوانده دوباره بخواند. ( بنابر احتياط مستحب .)