احکام شرعی - احکام روزه/ - چیزهایی که روزه را باطل میکند/ - دروغ بستن به خدا و پیغمبر - آیت الله العظمی امام خمینی

1596 - اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها، به خدا و پیغمبر و جانشینان آن حضرت عمدا نسبت دروغ بدهد، اگر چه فورا بگویددروغ گفتم ، یا توبه کند، روزه او باطل است . و احتیاط واجب آن است که حضرت زهرا سلام الله علیها و سایر پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حکم فرقی ندارند.

1597 - اگر بخواهد خبری را که نمی داند راست است یا دروغ نقل کند، بنابر احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته شده ، نقل نماید. لیکن اگر خودش هم خبر بدهد، روزه اش باطل نمی شود.

1598 - اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کندو بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمی شود.

1599 - اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آن چه را که گفته ، راست بوده ، روزه اش صحیح است .

1600 - اگر دروغی را که دیگری ساخته عمدا به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبرنسبت دهد، روزه اش باطل می شود، ولی اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند، اشکال ندارد.

1601 - اگر از روزه دار بپرسند که آیا پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم چنین مطلبی فرموده اند و او جایی که در جواب باید بگوید نه ، عمدا بگوید بلی ، یا جایی که باید بگوید بلی ، عمدا بگوید نه ، روزه اش باطل می شود.

1602 - اگر از قول خدا یا پیغمبر حرف راستی را بگوید، بعد بگوید دروغ گفتم ، یادر شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن روز که روزه می باشد بگوید آنچه دیشب گفتم راست است ، روزه اش باطل می شود.