20 ربیع الاول
حکومت ولید بن یزید اموى ( 125 ق)
ولید بن یزید بن عبدالملک بن مروان،که ازمخالفان عمویش هشام بن عبدالملک بود، پس از مرگ هشام در نهم ربیع الاوّل سال 125 قمری، از این واقعه بسیار خوشحال شد واز شدت خوشحالی غش کرد و پس از هوش آمدن، ازتبعیدگاه خویش یک راست به سوی دمشق حرکت کرد.
وی از اهالی شام و سراسر مناطق اسلامی، برای خویش بیعت گرفت و پس از آن برخی از دست اندرکاران، عاملان و حاکمان هشام را از کار برکنار کرد و وابستگان و دوستان خویش را به جای آنان گمارد.
"یوسف بن عمر ثقفی" حاکم کوفه، در عصر وی به مقام والایی دست یافت و به مقتدرترین شخصیت پس از خلیفه، تبدیل شد.
زیرا وی در عصر هشام، خلیفه را از عزل ولید بن یزید از ولایت عهدی باز می‌‌داشت.
در مقابل، "خالد بن عبدالله قسری" که در ایام هشام، بالاترین مقام وزارتی را بر عهده داشت و هشام را بر عزل ولید، تشویق و ترغیب می‌‌کرد، در ایام خلافت ولید، به خواری و زبونی افتاد و به دستور ولید، دستگیر و زندانی شد و از سوی یوسف بن عمر، رقیب دیرین خویش به شدیدترین وجه شکنجه و آزار شد و به طرز فجیعی به قتل رسید (1).
مردم از کارهای ولید بسیار ناراحت و خشمگین بودند.
حتّی درباریان و دست اندرکاران حکومت، در اندک مدتی، از فرایند حکومت ولید به تنگ آمده و نسبت به ادامه آن، ناخرسند بودند.
بدین منظور، برخی از امویان، بر ضد وی شوریدند و مردم را برکشتن وی تحریک نمودند.
سرانجام اعتراضات آنان به ثمر نشست و ولید به دست معترضان کشته شد و سرش از بدن جدا گردید و در دمشق به دار آویخته شد.
حکومت وی، بسیار کوتاه مدت بود وتنها از 20 ربیع الاوّل سال 125 تا جمادی الاخر 126 قمری دوام یافت.
(2) ابن اثیر و طبری، آغاز خلافت ولید را ماه ربیع الآخر سال 125 قمری ذکر کرده‌اند.
(3)
1- روز شمار تاریخ اسلام)ماه محرم(، ص 213
2- نک: تاریخ الیعقوبی، ج 2، ص 331؛ الفتوح، ج 8، ص 137؛ الکامل فی التاریخ، ج 5، ص 264
3- البدایة و النهایة، ج 1، ص 3؛ تاریخ الطبری، ج 5، ص 520