عنوان : لزوم پرهيز از تشريفات در حوزه هاي علميه - تاييد امانت داري آقاي سيداحمد خميني
نوع : نامه
تاریخ شمسی : 13 خرداد 1366
تاریخ قمری : 6 شوال 1407
مخاطب : خميني ، سيداحمد
جلد : 20
متن :
[بسم الله الرحمن الرحيم . پدر و مراد بزرگوار. پس از سلام ، زماني كه شوراي مديريت حوزه علميه قم خدمت حضرتعالي رسيده بودند تقاضاي كمك براي پيشبرد امور مربوط به حوزه را كرده بودند،حضرتعالي فرموده بوديد: مسئله را به احمد بگوييد تا او دنبال كند. قرار بر اين شد كه شورا در نامه اي به حضرتعالي مقدار احتياجشان را بنويسند، آنان پس از بررسي ، نامه اي براي حضرتعالي نوشتند. . . كه درصورت عدم پرداخت پول از طرف شخص جنابعالي از بنياد مستضعفان به آنها كمك گردد. نامه مذكورخدمتتان تقديم شد. حضرتعالي فرموديد: "چنين كاري را انجام نمي دهيد و از طرف شماها به بنيادچيزي گفته نشود هرچه پول و ساختمان زياد گردد درس و معنويت كم مي شود. " و چند بار ديگر هم تقاضاي برادرانمان را عنوان نمودم باز فرموديد: "من خيال مي كردم آقايان پنجاه هزار تومان احتياج دارند". خدمتتان عرض كردم : اگر چنين بود خودشان مي پرداختند. . . . براي آقايان شورا مسئله حل نشده است و عقيده شان اين است كه : "تو "احمد" نخواسته اي نظر مبارك حضرت امام را كه با اين مسئله موافق بوده است به مسئولين حوزه ابلاغ كني و يا شما ياد امام نياورده اي كه حضرت امام در اين قضيه پول مورد احتياج شورا را بپردازند. . . به حضرت امام عرض كن كه اگر مسئله اي را به شما محول مي كند،بعد موافقت كنند كه موجب اينگونه حرفها نشود. ". . . 12/3/66 - احمد خميني ]
بسمه تعالي
نظر من همان است كه قبلا كرارا گفته ام : من با اين تشريفات مخالفم ، و براي حوزه علميه مضر مي دانم . اساس اسلام و تحصيل است كه با اين نحو زياده رويها منافي است . ومن از بعض آقايان تعجب مي كنم كه تو را زير سئوال بردند. من بايد عرض كنم به آقايانكه تا اين تاريخ هيچ موردي ، حتي اين مورد، نبوده است كه احمد برخلاف گفته يا نوشته من بدون اطلاع من تصرفي بكند. بلي ، بعضي اوقات در سخنرانيهاي اينجانب احمد وديگران ، حتي اشخاصي از راديو و تلويزيون ، نظراتي مي دهند كه مورد قبول مي شود. ازخداوند تعالي توفيق همگان را خواستارم .
و به احمد نصيحت مي كنم كه جديت در جلب رضاي خداوند حاضر ناظر نمايد، و ازطعن و لعن ديگران نهراسد.
13 خرداد 66
روح الله الموسوي الخميني
پانویس :
بزرگتر